라틴어 문장 검색

Cum autem in sanctorum patrum litteris de amicitia plura legissem, volens spiritaliter amare nec valens, institui de spiritali amicitia scribere, et regulas mihi castae sanctae que dilectionis praescribere.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:14)
Amicitia igitur ipsa virtus est qua talis dilectionis ac dulcedinis foedere ipsi animi copulantur, et efficiuntur unum de pluribus.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:28)
Maiorem, inquit, hac dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:15)
Non enim amicos solum, sed et inimicos sinu dilectionis excipere, caritatis lege compellimur (Matth.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:20)
animadvertentes quod etiam inimicis atque perversis impendenda sit dilectio;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:35)
qui, videntes a multis sacra fidei ac societatis iura violari, arctiori se dilectionis et amicitiae foedere constrinxerunt;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:38)
Et quod his omnibus excellit, quidam gradus est amicitia vicinus perfectioni, quae in Dei dilectione et cognitione consistit;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:18)
Verum quomodo ad Dei dilectionem et cognitionem gradus quidam sit amicitia, paucis adverte.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:38)
Quocirca in amicitia coniunguntur honestas et suavitas, veritas et iucunditas, dulcedo et voluntas, affectus et actus.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:45)
in signum dilectionis, sicut inter sponsum et sponsam fieri permittitur;
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:5)
Sunt namque quidam qui contra fidem, contra honestatem, contra commune bonum vel privatum, favendum putant amico.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:7)
maiorem hac, inquiens, dilectionem nemo habet, quam ut animam suam ponat quis pro amicis suis.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:22)
Unde illorum detestanda sententia est, qui contra fidem et honestatem pro amico aestimant faciendum.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:41)
et aliorum providentes honestati, suam infeliciter produnt.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 3:7)
Licet autem plerumque amicitiam affectus praeveniat, numquam tamen sequendus est, nisi eum et ratio ducat, et honestas temperet, et regat iustitia.
(DE AMICITIA, CAPUT IX. Amicitia puerilis. 1:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION