도구

도구

라틴어 문장 검색

Et bene potes perpendere quod invite dat amicus si tacet ammonitus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 114:1)
Et bene dixi "secreto hominem admonendum" quia Dominus ait, "Si pecaveritin te frater tuus, corripe eum inter te et ipsum solum," et cetera.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:29)
Etquidam philosophus dixit, "Secreto amicos admone, palam lauda!"
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 120:30)
Si quid erit de quo velis ipsum ammonere, aliud tempus eligito;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 124:11)
Uxor autem jam dicta, ut taceret, coepit illum instanter ammonere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 5:2)
EtSalomon in proverbiis hoc idem admonet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 89:4)
Deus tamen qui illumet illius subditos de eadem et non de diversa materia creavit, eius immoderatamdiu passus nequitiam multimodis correptionibus ut converteretur admonuit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 172:18)
Quo facto rex puerum ad se vocavit et de patris occasune plus iusto doleret admonuit, et quaecumque pater illi regenda dederattestamento, firmavit et insuper quod aetate eius exigente in patris locumsusciperet eum promisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:3)
Sit ergo in corde id semper, ut stimulet duriores, ut admoneat promptiores.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 8장 8:11)
Quo admonemur quod nec praeteritorum beneficiorum Dei, vel praesentium, vel futurorum irrepere debeat ulla oblivio, sed tenax gratiae memoria perseverare, et obedientia non deesse.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 8장 3:4)
quod autem ad rationem profundam attinet, peccantes admonet ad poenitentiam.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 9장 2:5)
quod etiam iratus admoneatur tam praecedentibus causis beneficiorum suorum, ut non penitus deleat eorum substantiam, quos ipse donavit.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 14장 2:25)
Ideoque nos admonet Dominus a fonte sapientiae non recedere, pocula virtutis haurire;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 5:16)
Qua ratione supra Dominus admonuit quae faceret, et fecit Noe omnia:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 22장 2:3)
Quod eo admonui, ut intelligas geminam hominis generationem expressam:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 24장 2:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION