라틴어 문장 검색

misit et hoc munus tepidas qui nudus Erythras, concolor Aethiopi vel crinem pinguis amomo, fluxus odoratis vexat venatibus Indus, illa tamen pasci suetos per Cypron olores vittata stringit myrto, quis cetera tensis lactea puniceo sinuantur colla corallo.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 40)
seu mage funeribus mentem distractus humandis, livida defuncti si pauperis ossa virescant, infastiditum fers ipse ad busta cadaver;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum34)
siquidem quos humari nox succincta prohibuerat decervicatis liquere cadaveribus, tamquam minoris indicii foret quam villis 2 agnosci crinitum dimisisse truncatum.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Ecdicio suo Salutem. 7:4)
sed tamen 1 tellus, humatis quae superducitur, redierat in pristinam distenta planitiem pondere nivali seu diuturno imbrium fluxu sidentibus acervis:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 3권, Sidonius Secundo suo salutem 1:5)
mens et gloria non queunt humari.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Petreio suo salutem 6:10)
et quia sibi maximas humandi funeris partes ipse praeripuit, totum apparatum 1 supercurrentis impendii quod funerando sacerdoti competeret impertiens, saltim ad obsequium quae remanserunt verba conferimus, nihil aliud exaraturi stili scalpentis impressu quam testimonium mutuae dilectionis, ceterum viri mores gesta virtutes indignissime meorum vilitate dictorum ponderabuntur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Volusiano Fratri salutem 2:1)
vittata genetrix placata iuvenca.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 2권4)
Summa deum, Pietas, cuius gratissima caelo rara profanatas inspectant numina terras, huc vittata comam niveoque insignis amictu, qualis adhuc praesens nullaque expulsa nocentum fraude rudes populos atque aurea regna colebas, mitibus exsequiis ades et lugentis Etrusci cerne pios fletus laudataque lumina terge.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum1)
Pande fores superum vittataque templa Sabaeis nubibus et pecudum fibris spirantibus imple, Parthenope;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten1)
orsa lyrae vis est atque ira tacendi impatiens, sed nec solitae mihi vertice laurus nec fronti vittatus honos, en taxea marcet silva comis, hilaresque hederas plorata cupressus excludit ramis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum15)
non secus ingentique viro magnoque gravatus temo deo nunc hoc, nunc illo in sanguine fervet, ipse sedens telis pariterque ministrat habenis Delius, ipse docet iactus adversaque flectit spicula fortunamque hastis venientibus aufert, sternuntur terra Melaneus pedes, Antiphus alto nil defensus equo, genitusque Heliconide nympha Action, caesoque infamis fratre Polites, conatusque toris vittatam attingere Manto Lampus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권359)
"heu ubi laurigeri currus sollemniaque arma et galeae vittatus apex?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권92)
nocte velut Phrygia cum lamentata resultant Dindyma, pinigeri rapitur Simoentis ad amnem dux vesana chori, cuius dea sanguine lecto ipsa dedit ferrum et vittata fronde notavit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권110)
mite nemus circa, cultuque insigne verendo vittatae laurus et supplicis arbor olivae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권249)
Nam inde non epulis nec potaculis nec ingratis voratrinis dispensatur, sed egenis alendis humandisque et pueris ac puellis re ac parentibus destitutis, iamque domesticis senibus, item naufragis, et si qui in metallis, et si qui in insulis vel in custodiis, dumtaxat ex causa dei sectae, alumni confessionis suae fiunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION