라틴어 문장 검색

Nemo ita vivebat ut nulla eius vitae pars summac turpitudinis esset expers, nemo ita in manifesto peccatu tenebatur ut cum inpudens fuisset in facto, tum inpudentior videretur, si negaret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXI 18:2)
Tum sententiae dicendae gratia homo quispiam turpitudine pristinae vitae diffamatissimus, sed lingua tunc atque facundia nimium quanto praestabilis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, III 4:1)
Quod vero ad rerum vilitatem attinet, vel etiam turpitudinem, quibus (ut ait Plinius) honos praefandus est;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 295:1)
Hac igitur aliisque causis ea radice nitentibus quod turpitudo suapte natura miseros faciat apparet inlatam cuilibet iniuriam non accipientis sed inferentis esse miseriam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:21)
Unum est quod ipse cognoscit turpitudinem actionis, in qua consistit vitium, et nobilitatem actionis, in qua consistit virtus, ideo facilius potest eligere unum istorum et vitare reliquum et semper agere secundum rectam rationem, qui cum sic agit numquam peccat.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 7:2)
equites vero, ut turpitudinem fugae virtute delerent, omnibus in locis pugnae se legionariis militibus praeferrent.
(카이사르, 갈리아 전기, 2권, 27장2)
magnis in laudibus tota fere fuit Graecia victorem Olympiae citari, in scaenam vero prodire ac populo esse spectaculo nemini in eisdem gentibus fuit turpitudini.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 1장 5:1)
non promissum autem flagitanti turpitudinem et impudentiam edicto exprobrauit affirmauitque non daturum se quamuis dare destinaret.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 42장 2:2)
Consilia ejus semper honesta, et ab omni turpitudine longe amota fuere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.97)
quare turpitudinis nota inuri, quam pro patria, aut pro Washingtonii gloria certare, malebat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.87)
Nolo, frater carissime, examinato pondere delictorum minora arbitreris idolatriae crimina esse, quae diximus;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:1)
"Hoc enim scitote intellegentes, quia omnis fornicator aut immundus, aut fraudator, quod est idolatria, non habet hereditatem in regno Dei et Christi."
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:3)
Et quamquam generaliter adversum Deum sapiat, quidquid diaboli est, et quod diaboli est, idolatria sit, cui omnia idola mancipantur, tamen et in alio loco speciatim nominatimque determinat dicens:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:4)
Neget avaritiam idolatriam, qui potest triginta argenteis dominum venditum appellare iustitiam;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:7)
"Christum mentitur antichristus et turpitudinem vitae falso nominis honore convestiunt."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:171)

SEARCH

MENU NAVIGATION