라틴어 문장 검색

dulcem nidis inmitibus escam id est crudelibus pullis, qui apium morte nutriuntur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 171)
'inmitibus nidis' temporale epitheton est:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 173)
ideo enim 'inmitibus', quia apibus vescantur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 174)
Itaque huic omnia visa obiciuntur a mente ac ratione vacua, ut aut cum matre corpus miscere videatur aut cum quovis alio vel homine vel deo, saepe belua, atque etiam trucidare aliquem et impie cruentari multaque facere inpure atque taetre cum temeritate et inpudentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 89:10)
Hic Iovis altisoni subito pinnata satelles Arboris e trunco serpentis saucia morsu Subrigit ipsa feris transfigens unguibus anguem Semianimum et varia graviter cervice micantem Quem se intorquentem lanians rostroque cruentans Iam satiata animos, iam duros ulta dolores Abicit ecflantem et laceratum adfligit in unda Seque obitu a solis nitidos convertit ad ortus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 153:3)
itaque huic omnia visa obiciuntur a mente ac ratione vacua, ut aut cum matre corpus miscere videatur aut cum quovis alio vel homine vel deo, saepe belua, atque etiam trucidare aliquem et impie cruentari multaque facere impure atque taetre cum temeritate et impudentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 89:11)
quem se intorquentem lanians rostroque cruentans, iam satiata animos, iam duros ulta dolores, abicit ecflantem et laceratum adfligit in unda, seque obitu a solis nitidos convertit ad ortus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 153:4)
sed erit immitissimus Servius, qui filium misit ad effligendum Cn.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER NONVS AD ATTICVM, letter 19 4:8)
ego meam salutem deserui, ne propter me civium vulneribus res publica cruentaretur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIO CVM SENATVI GRATIAS EGIT, 3장 2:2)
quae cruentata antea caede honesti atque innocentis viri silebatur, eadem nunc crebro usurpatur, postea quam latronis et parricidae sanguine imbuta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 7장 2:2)
haec intenta nobis est, huic ego vos obici pro me non sum passus, haec insidiata Pompeio est, haec viam Appiam, monumentum sui nominis, nece Papiri cruentavit, haec eadem longo intervallo conversa rursus est in me;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 14장 2:4)
Evasi tamen omnibus digitis inter praecipitem decursum cruentatis . . . Chrysis, quae priorem fortunam tuam oderat, hanc vel cum periculo capitis persequi destinat . . . Quid huic formae aut Ariadne habuit aut Leda simile?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 138:5)
Num istic quoque immite et turbidum caelum?
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 17 1:1)
Adspice - uti videas, inmitia claustra relaxa - Uda sit ut lacrimis ianua facta meis!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 613)
nomina fama tenet, protinus inmitem Triviae ducuntur ad aram, evincti geminas ad sua terga manus, spargit aqua captos lustrali Graia sacerdos, ambiat ut fulvas infula longa comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 236)

SEARCH

MENU NAVIGATION