라틴어 문장 검색

quaerit audiente p. R., qui sibi constet, cum ea lege frumentum petat, quam dissuaserit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 48:6)
Hoc pertinere vere ad illos dixerim, Quorum stultitia quaestus impudentiae est.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ex sutore medicus.7)
In hoc balinea meritoria tria, magna commoditas, si forte balineum domi vel subitus adventus vel brevior mora calfacere dissuadeat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 17 26:4)
Primum impudentiam hominis, qui venerit ad aegram, cuius marito inimicissimus, ipsi invisissimus fuerat!
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 20 2:3)
Est enim periculum ne tacitis suffragiis impudentia irrepat.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 20 8:1)
Imbecillum latus, os confusum, haesitans lingua, tardissima inventio, memoria nulla, nihil denique praeter ingenium insanum, et tamen eo impudentia ipsoque illo furore pervenit, ut orator habeatur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 4:2)
victa est noverca, ipsa heres ex parte sexta, victus Suburanus, qui exheredatus a patre singulari impudentia alieni patris bona vindicabat, non ausus sui petere.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 33 6:2)
Pudor est qui suadeat illinc, hinc dissuadet amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 61:11)
Dissuadere licet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 8:5)
), et Pholus et Melaneus et Abas praedator aprorum, quique suis frustra bellum dissuaserat augur, Astylos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 33:2)
Tu sola exorere quae perturbes haec tua impudentia.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 2, scene 129)
apud Graecos lator earum ad iudicem vocabatur, Romanis pro contione suadere ac dissuadere moris fuit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 77:3)
in his quoque certum studiorum facere delectum nemo dissuaserit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 135:1)
equidem illud, quod in studiis dicendi plerique exercuerunt et exercent, aut nullam artem, quae ἀτεχνία nominatur, puto, (multos enim video sine ratione, sine litteris, qua vel impudentia vel fames duxit, ruentes) aut malam quasi artem, quam κακοτεχνίαν dicimus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 324:1)
ceterae species in haec tria incident genera, nec invenietur ex his ulla, in qua non laudare ac vituperare, suadere ac dissuadere, intendere quid vel depellere . illa quoque sunt communia, conciliare, narrare, docere, augere, minuere, concitandis componendisve adfectibus animos audientium .
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 62:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION