도구

도구

라틴어 문장 검색

"denique quis nostro curuum te funere uidit, atram quis lacrimis incaluisse togam?"
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 716)
hic vir inlustris Philomatius, ut est illud Mantuani poetae, ausus et ipse manu iuvenum temptare laborem, sphaeristarum se turmalibus constanter immiscuit, pulchre enim hoc fecerat, sed cum adhuc essent anni minores, qui cum frequenter de loco stantum medii currentis impulsu summoveretur, nunc quoque acceptus in aream tam pilae coram praetervolantis quam superiectae nec intercideret 1 tramitem nec caveret ac 2 per catastropham saepe pronatus aegre de ruinoso flexu se recolligeret, primus ludi ab accentu sese removit suspiriosus extis incalescentibus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 7:1)
incaluerant vino;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 587:4)
inclinata denique re cum incalescente sole dispulsa nebula aperuisset diem, tum liquida iam luce montes campique perditas res stratamque ostendere foede Romanam aciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 75:1)
forte epulantibus iis, cum iam vino incaluissent, nuntiatum in convivio esse nobilem Boium cum liberis transfugam venisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 514:2)
iter multo pulvere et incalescente sole factum erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 456:3)
Hoc vide ut ingurgitat impura in se merum avariter, faucibus plenis.
(티투스 마키우스 플라우투스, Curculio, act 1, scene 255)
non enim est lignum, quod secus decursus aquarum fructificat in tempore suo, sed potius perniciosa vorago semper ingurgitans et nunquam ingurgitata refundens. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 1:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION