라틴어 문장 검색

spernentibus Etruscis Lucumonem exsule advena ortum, ferre indignitatem non potuit oblitaque ingenitae erga patriam caritatis, dummodo virum honoratum videret, consilium migrandi ab Tarquiniis cepit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 363:1)
tum Anci filii duo, etsi antea semper pro indignissimo habuerant se patrio regno tutoris fraude pulsos, regnare Romae advenam non modo vicinae, sed ne Italicae quidem stirpis, tum impensius iis indignitas crescere, si ne ab Tarquinio quidem ad se rediret regnum, sed praeceps inde porro ad servitia caderet, ut in eadem civitate post centesimum fere annum quod Romulus, deo prognatus deus ipse, tenuerit regnum donec in terris fuerit, id servus serva natus possideat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 415:1)
elatum domo Lucretiae corpus in forum deferunt concientque miraculo, ut fit, rei novae atque indignitate homines.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 608:1)
his atrocioribusque, credo, aliis, quae praesens rerum indignitas haudquaquam relatu scriptoribus facilia subicit, memoratis incensam multitudinem perpulit ut imperium regi abrogaret exsulesque esse iuberet L. Tarquinium cum coniuge ac liberis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 616:1)
haec dicta volgo creditaque cum indignitate angerent consulis animum, vocato ad concilium populo submissis fascibus in contionem escendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 71:1)
eundem populum ab iisdem Etruscis obsideri quorum saepe exercitus fuderit, - itaque magno audacique aliquo facinore eam indignitatem vindicandam ratus, primo sua sponte penetrare in hostium castra constituit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 124:1)
egone has indignitates diutius patiar quam necesse est?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 377:1)
quae ubi Romam sunt nuntiata, indignitas rei magis quam periculum consulem alterum ab urbe excivit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 17:1)
tum demum coactus cum multa indignitate prensabat singulos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 138:2)
indignitate rerum cesserant in agros, suarumque rerum erant amissa publica, tantum ab iniuria se abesse rati, quantum a coetu congressuque impotentium dominorum se amovissent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 409:3)
notos gratia eorum, turbam indignitas rei virgini conciliat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 472:3)
nam praeterquam quod agmine prope quadringentorum hominum veniens, qui ab urbe indignitate rei accensi comites ei se dederant, conspectus est, strictum etiam telum respersusque ipse cruore tota in se castra convertit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 532:1)
ad id quod sua sponte satis conlectum animorum erat indignitate etiam Romani accendebantur:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 686:1)
minorem quippe ruborem fore in iuris iniquitate quam si per indignitatem ipsorum praetereantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 389:2)
haec ipsa indignitas angebat animos:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 563:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION