라틴어 문장 검색

orbibus hos rapidis mollique per aequora Castor anfractu levioris equi deludit anhelos
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 252:1)
ergo infausto sese occulit antro, non aliud quam certa mori, seu carus Iason
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 334:2)
hic, velut in nigro iactatis turbine nautis lenius adspirans aura secunda venit iam prece Pollucis, iam Castoris implorata, tale fuit nobis Allius auxilium.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b4)
Sed ne quis casus infaustus, qui famam nomenque in discrimen ferat, mihi eveniat, omnes, qui adsunt, hodie monitos velim, me, imperio, quo honestatus sum, vires inferiores esse confiteri.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.16)
Here nostro usus est legato Braddockius fortissimus, infausto illo praelio, quo dux ipse cecidit, parsque exercitus maxima caesa;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.14)
Castor sciat an Docilis plus,Brundisium Minuci melius uia ducat an Appi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1810)
Romulus et Liber pater et cum Castore Pollux, post ingentia facta deorum in templa recepti,dum terras hominumque colunt genus, aspera bellacomponunt, agros adsignant, oppida condunt,plorauere suis non respondere fauoremsperatum meritis.
(호라티우스의 두번째 편지, 12)
Castor gaudet equis, ovo prognatus eodempugnis;
(호라티우스의 풍자, 2권, 01장21)
haec ibi si non sunt, minor exstat sacrilegus qui radat inaurati femur Herculis et faciem ipsam Neptuni, qui bratteolam de Castore ducat;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII56)
Castorem atque Pollucem nemo dubitavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM LATINUM 4:3)
Castorem et Pollucem fuisse creditum volgo, quod gemini fuissent;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MACEDONICUM SECUNDUM 15:2)
Quippe eodem die quo gesta res est visi pro aede Pollucis et Castoris iuvenes laureatas praetori litteras dare, frequensque in spectaculo rumor victoriae Cimbricae.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 20:1)
Καί κεφαλὰς Ἅιδῃ, καὶ τῷ πατρὶ πέμπετε φῶτα, Herculem ferunt postea cum Geryonis pecore per Italiam revertentem suasisse illorum posteris, ut faustis sacrificiis infausta mutarent inferentes Diti non hominum capita sed oscilla ad humanam effigiem arte simulata, et aras Saturnias non mactando viro sed accensis luminibus excolentes, quia non solum virum sed et lumina φῶτα significat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 31:2)
Nam capitibus alii et papaveris supplicari iussit, ut responso Apollinis satisfieret de nomine capitum, remoto scilicet scelere infaustae sacrificationis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:3)
Sed ubi infaustum vocabulum ex omni aere vel saxo placuit eradi, menses quoque usurpatione tyrannicae appellationis exuti sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 37:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION