라틴어 문장 검색

tunc enim Hannibal et insimulabatur et deposcebatur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 170:1)
Cannensem vero quisquam exercitum fugae aut pavoris insimulare potest, ubi plus quinquaginta milia hominum ceciderunt, unde consul cum equitibus septuaginta fugit, unde nemo superest nisi quem hostis caedendo fessus reliquit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 81:1)
cuius ego rei non tam ipse ausim tantum virum insimulare quam ea suspicio, vitio orationis an rei, haud sane purgata est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 647:1)
qui enim convenire quem modo civitas iuvenem admodum unum recuperandae Hispaniae delegerit ducem, quem recepta ab hostibus Hispania ad imponendum Punico bello finem creaverit , spe destinaverit Hannibalem ex Italia retracturum, Africam subacturum, eum repente, tamquam Q. Pleminium, indicta causa prope damnatum, ex provincia revocari, cum ea quae in se nefarie facta Locrenses quererentur ne praesente quidem Scipione facta dicerent, neque aliud quam patientia aut pudor, quod legato pepercisset, insimulari posset?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 282:1)
rem defendam, non nos, in quos iecit magis hoc consul verbo tenus quam ut re insimularet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 59:1)
Aetolos, primos hostes Philippi, semper socios Romanorum, pactos in foedere suas urbes agrosque fore devicto Philippo, fraudari Echino et Pharsalo, insimulavit fraudis Romanos quod vano titulo libertatis ostentato Chalcidem et Demetriadem praesidiis tenerent, qui Philippo cunctanti deducere inde praesidia obicere semper soliti sint numquam,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 265:1)
ilotarum deinde quidam - hi sunt iam inde antiquitus castellani, agreste genus - transfugere voluisse insimulati per omnes vicos sub verberibus acti necantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 315:1)
pecunia iuvisse eum insimulabantur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 403:3)
cum Aemilius callidam malitiam inimici velut notam omnibus insimularet et tempus eum morando extracturum diceret, ne consule inimico Romam veniret, certamine consulum biduum absumptum est;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 547:1)
vitricus ergo inquit tuus - matrem enim insimulare forsitan fas non sit - pudicitiam famam spem vitamque tuam perditum ire hoc facto properat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 103:1)
idem, tamquam aliis omnibus rebus inferior essem, ad sceleris ultimam spem confugisse me insimulat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 154:1)
Eumenes rex, ab Roma cum in regnum rediret, prope ut victima Delphis in sacrato loco ante aras mactatus, quem insimulet piget referre;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 423:2)
postremo, cum suspectum se esse cerneret et proditionis interdum crimine insimulari, ad Romanos transfugit et magno usui consuli fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 194:2)
nam Amphitruo actutum uxori turbas conciet atque insimulabit eam probri;
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 1, scene 29)
Istuc facinus, quod tu insimulas, nostro generi non decet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 2, scene 2408)

SEARCH

MENU NAVIGATION