라틴어 문장 검색

eos codicillos Nero properanter accepit, spe exterritum Thraseam scripsisse, per quae claritudinem principis extolleret suamque famam dehonestaret.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XVI, 24장2)
ceterum et ingredientem destituebant poplites minus firmi, et remisse quid uel serio agentem multa dehonestabant:
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Claudius, 30장 1:2)
" et denuo omnes obsecratus, ne causam decoram, qua versabantur, dehonestent.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT OCTAVUM.14)
Plurimae quippe sunt, quae, cum vino sunt sobriae, ciborum largitate sunt ebriae.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 11:8)
Purpureo aureove colore ovis ariesve si aspergetur, principi ordinis et generis summa cum felicitate largitatem auget, genus progeniem propagat in claritate laetioremque efficit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VII. 2:4)
Gratae sunt tibi meretrices, quia continua eas largitate ditasti, uterque delectabuntur scientes his dictis suam conscientiam non gravari.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 16:4)
Terentius quod proluvium, quae haec est subita largitas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 2175)
quod ita diligenter colemus, ut impendiis etiam augere possimus largitatem tui muneris:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 4장 2:5)
Terra vero feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxuma largitate fundit, ea ferarumne an hominum causa gignere videtur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 156:1)
132M Pyrrhi videlicet largitas Fabricio aut Samnitium copiae Curio defuerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 56:13)
perfusa non sic amne flamma extinguitur, nec sic calente sole tabcscunt nives, ut turbidarum scabra culparum seges vanescit almo trita sub ieiunio, si blanda semper misceatur largitas.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium58)
quae istaec subita est largitas?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 987)
Vehemens in utramque partem, Menedeme, es nimis, Aut largitate nimia, aut parsimonia.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 161)
Animus est, qui parva extollit, sordida illustrat, magna et in pretio habita dehonestat ;
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 48:2)
aut sera eoque foedior luxuria invasit coepitque dehonestare speciosa principia, aut in popinam ventremque pro- cubuerunt toti summaque illis curarum fuit, quid essent, quid biberent.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 131:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION