라틴어 문장 검색

mandentemque videns eiectantemque cruentas ore dapes et frusta mero glomerata vomentem talia fingebam misero mihi fata parari perque dies multos latitans omnemque tremescens ad strepitum, mortemque timens cupidusque moriri, glande famem pellens et mixta frondibus herba, solus, inops, exspes, leto poenaeque relictus hanc procul adspexi longo post tempore navem oravique fugam gestu ad litusque cucurri - et movi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 27:7)
tres procul obscura latitantes parte videbis, - sic quoque, quod nemo nescit, amare docent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 157)
nec meus indicio latitantes versus amicos protrahit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b16)
ergo triumphator latitante ex hoste togatus clara tropaea refert sine sanguine, remque Quirini adsuescit supero pollere in saecula regno.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권165)
ex nihilo nam cuncta retro, factumque quod usquam est, at non ex nihilo Deus et Sapientia vera Spiritus et Sanctus, res semper viva nec umquam coepta, sed aerios etiam molita ministros, horum de numero quidam pulcherrimus ore, maiestate ferox, nimiis dum viribus auctus inflatur, dum grande tumens sese altius effert ostentatque suos licito iactantius ignes, persuasit propriis genitum se viribus ex se materiam sumpsisse sibi, qua primitus esse inciperet, nascique suum sine principe coeptum, hinc schola subtacitam meditatur gignere sectam, quae docet e tenebris subitum micuisse tyrannum, qui velut aeterna latitans sub nocte retrorsum vixerit et tecto semper regnaverit aevo.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 152)
felix qui indultis potuit mediocriter uti muneribus parcumque modum servare fruendi, quem locuples mundi species et amoena venustas et nitidis fallens circumflua copia rebus non capit, ut puerum, nec inepto addicit amori, qui sub adumbrata dulcedine triste venenum deprendit latitare boni mendacis operto, sed fuit id quondam nobis sanctumque bonumque principio rerum, Christus cum conderet orbem, vidit enim Deus esse bonum velut ipse Moyses historicus mundi nascentis testificatus
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 188)
inter confertos cuneos Concordia forte dum stipata pedem iam tutis moenibus infert, excipit occultum vitii latitantis ab ictu mucronem laevo in latere, squalentia quamvis texta catenato ferri subtegmine corpus ambirent sutis et acumen vulneris hamis respuerent, rigidis nec fila tenacia nodis inpactum sinerent penetrare in viscera telum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1185)
Ubi dicimus redisse te, et rogare uti Veniret ad te, mulier telam deserit Continuo, et lacrimis opplet os totum sibi, ut Facile scires desiderio id fieri tuo.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 2, scene 3115)
tibi qualum Cythereae puer ales, tibi telas operosaeque Minervae studium aufert, Neobule, Liparaei nitor Hebri, simul unctos Tiberinis umeros lavit in undis, eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno neque segni pede victus, catus idem per apertum fugientis agitato grege cervos iaculari et celer arto latitantem fruticeto excipere aprum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 122)
qui vero latitant et torpent, sic in domo sunt, quomodo in conditivo.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 60 4:3)
Unus est enim huius vitae fluctuantis et turbidae portus eventura contemnere, stare fidenter ac paratum tela fortunae adverso pectore excipere, non latitantem nec tergiversantem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 22:1)
Scimus enim sub illo auro foeda ligna latitare.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 9:3)
Quo latitat loco?
(세네카, 아가멤논 17:36)
Vobis voluptas est inertis otii facere corpusculum et securitatem sopitis simillimam appetere et sub densa umbra latitare tenerrimisque cogitationibus, quas tranquillitatem vocatis, animi marcentis obiectare torporem et cibis potionibusque intra hortorum latebram corpora ignavia pallentia saginare ;
(세네카, 행복론, Liber IV 60:1)
Quemadmodum totum corpus animo deservit et, cum hoc tanto maius tantoque speciosius sit, ille in occulto maneat tenuis et in qua sede latitet incertus, tamen manus, pedes, oculi negotium illi gerunt, illum haec cutis munit, illius iussu iacemus aut in- quieti discurrimus, cum ille imperavit, sive avarus dominus est, mare lucri causa scrutamur, sive ambitiosus, iam dudum dextram flammis obiecimus aut voluntarii terram subsiluimus, sic haec immensa multitudo unius animae circumdata illius spiritu regitur, illius ratione flectitur pressura se ac fractura viribus suis, nisi consilio sustineretur.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION