라틴어 문장 검색

nisi quod magnae indolis signum est sperare semper.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM SEXTO POMPEIO 7:2)
at pater omnipotens ira tum percitus acri magnanimum Phaethonta repenti fulminis ictu deturbavit equis in terram, Solque cadenti obvius aeternam succepit lampada mundi disiectosque redegit equos iunxitque trementis, inde suum per iter recreavit cuncta gubernans, scilicet ut veteres Graium cecinere poëtae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 15:7)
Hyrcanaeque admorunt ubera tigres quoniam videlicet in moribus inolescendis magnam fere partem nutricis ingenium et natura lactis tenet, quae infusa tenero et mixta parentum semini adhuc recenti ex hac gemina concretione unam indolem configurat.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 15:3)
In arboribus etiam et frugibus ad earum indolem vel detrectandam vel augendam maior plerumque vis et potestas est aquarum atque terrarum quae alunt quam ipsius quod iacitur seminis;
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 19:1)
Cotidie enim Romanae indoli enarrando eundem vatem necesse est habeat huius annotationis scientiam promptiorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 1:3)
At non magnanimi percussit pectora Bruti Terror, et in tanta pavidi formidine motus Pars populi lugentis erat:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 3:1)
Tunc sic adtonitam venturaque fata paventem Rexit magnanima Vulteius voce cohortem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:37)
Tandem vulgata cruenti Fama mali, terras monstris aequorque levantem Magnanimum Alciden Libycas excivit in oras.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:16)
Haud alium tanta civem tulit indole Roma, Aut cui plus leges deberent recta sequenti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 7:60)
Indole si dignum Latia, si sanguine prisco Robur inest animis, non qua tellure coacti, Quamque procul tectis captae sedeamus ab urbis, Cernite:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 1:9)
Vidi ego magnanimi lacerantes pectora patris:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 2:14)
Impressit dentes Haemorrhois aspera Tullo Magnanimo iuveni, miratorique Catonis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:49)
Non mea magnanimo depugnat tessera telo, Senio nec nostrum cum cane quassat ebur:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, I3)
magnanimum magnus et parvus quoniam mensurae sunt, ad animum non nisi καταχρηστικῶσ adhibentur.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2601)
et bene hoc addidit, quasi dicat, quem tu miserum dicis, nos magnanimum, summum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2602)

SEARCH

MENU NAVIGATION