도구

도구

라틴어 문장 검색

finitio quoque utrique generi, quodque rerum quodque scripti contemplatione constat, communis est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 172:1)
nisi forte et hic finitionem movet, an liberi sint etiam non legitimi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 186:2)
nam frequenter in his etiam coniecturae locus est, nonnunquam tractatur aliqua finitio, aliquando etiam legales possunt incidere tractatus, in privata maxime consilia, si quando ambigetur an liceat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 221:2)
interim est finitio apud Demosthenen, Det Halonnesum Philippus, an reddat?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 222:2)
finitionis quoque quaestiones ex causis interim pendent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 130:1)
ducuntur ergo argumenta ex finitione seu fine;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 148:1)
aut praecedente finitione, quid sit virtus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 148:5)
finitioni subiecta maxime videntur genus, species, differens, proprium;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 149:2)
mortale, etiamsi est species, cum aliis tamen communis finitio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 150:7)
propriis confirmatur finitio, differentibus solvitur Proprium autem est aut quod soli accidit, ut homini sermo, risus;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 152:2)
itaque, quodcunque proprium deerit, solvit finitionem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 152:5)
quod non tam ad argumentum pertinet quam ad diligentem finitionis comprehensionem.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 155:5)
Cicero genus et speciem, quam eandem formam vocat, a finitione deducit et iis, quae ad aliquid sunt, subiicit:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 156:1)
division autem adiuvari finitionem docet, eamque differre a partitione, quod haec sit totius in partes, illa generis in formas;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 157:1)
ilia magis finitionibus aut qualitatibus prosunt, si robur corporibus bonum est, non minus ;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 183:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION