도구

도구

라틴어 문장 검색

praeterea nosti Niciae nostri imbecillitatem, mollitiam, consuetudinem victus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 26 4:4)
nulla mollitia cervicum, nullae argutiae digitorum, non ad numerum articulus cadens;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 18장 2:9)
opinio est enim quaedam effeminata ac levis - nec in dolore magis quam eadem in voluptate - , qua cum liquescimus fluimusque mollitia, apis aculeum sine clamore ferre non possumus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 52:7)
sed in hoc me ipse castigo, quod ex aliorum et ex nostra fortasse mollitia, non ex ipsa virtute de virtutis robore existumo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 4:1)
Nosti in amore mollitiam animi mei, nosti metus;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 21 5:1)
Nec vero Isocrati quo minus haberetur summus orator offecit, quod infirmitate vocis mollitia frontis ne in publico diceret impediebatur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 29 6:1)
Nec maris ira manet, positoque tricuspide telo mulcet aquas rector pelagi supraque profundum exstantem atque umeros innato murice tectum caeruleum Tritona vocat conchaeque sonanti inspirare iubet fluctusque et flumina signo iam revocare dato.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 36:6)
Sed postquam thalamos intravit Cecrope natae, iussa facit pectusque manu ferrugine tincta tangit et hamatis praecordia sentibus implet, inspiratque nocens virus, piceumque per ossa dissipat et medio spargit pulmone venenum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 64:3)
At illi Inoosque sinus Athamanteosque pererrant inspirantque graves animas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 46:10)
seque viro inspirat faucesque et pectus et ora adflat et in vacuis spargit ieiunia venis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 84:3)
Occurrit dubitans hic dissertator et illud obicit, anne fides capit ut substantia flante inspirata Deo cruciatum sentiat, utque inferni petat ima poli barathroque coquatur?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3258)
hoc sequar, hoc stabili conceptum mente tenebo, inspirante Deo quod sanctus vaticinator prodidit antiquae recolens primordia lucis, esse bonum quidquid Deus et Sapientia fecit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 192)
at virtus placidi moderaminis, ut levitatem prospicit obtritam monstri sub morte iacentis, intendit gressum mediocriter, os quoque parce erigit et comi moderatur gaudia vultu, cunctanti Spes fida comes succurrit et offert ultorem gladium laudisque inspirat amorem, illa cruentatam correptis crinibus, hostem protrahit et faciem laeva revocante supinat, tunc caput orantis flexa cervice resectum eripit ac madido suspendit colla capillo.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 170)
sed violas lasciva iacit foliisque rosarum dimicat et calathos inimica per agmina fundit, inde eblanditis Virtutibus halitus inlex inspirat tenerum labefacta per ossa venenum, et male dulcis odor domat ora et pectora et arma ferratosque toros obliso robore mulcet.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 186)
Tu faciem illius noctem non amplius unam falle dolo, et notos pueri puer indue voltus, ut, cum te gremio accipiet laetissima Dido regalis inter mensas laticemque Lyaeum, cum dabit amplexus atque oscula dulcia figet, occultum inspires ignem fallasque veneno.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 37:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION