라틴어 문장 검색

Horatius inpellunt animae lintea Thraciae:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 4034)
"Post mortem Amphiaraus ventura respondit, qui proditum iri se ob monile ab uxore nescivit."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 26장 1:10)
Iam Trimalchio unguento perfusus tergebatur, non linteis, sed palliis ex lana mollissima factis.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 28:3)
Anus praecipue lippa, sordidissimo praecincta linteo, soleis ligneis imparibus imposita, canem ingentis magnitudinis catena trahit instigatque in Eumolpon.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 95:13)
Ex alticinctis unus atriensibus, Cui tunica ab umeris linteo Pelusio Erat destricta, cirris dependentibus, Perambulante laeta domino viridia, Alveolo coepit ligneo conspargere Humum aestuantem, come officium iactitans, Sed deridetur.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Caesar ad atriensem.5)
E quibus exierat, traiecit viscera ferro Filius, et poenae causa monile fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1034)
nam modo Threïcio Borea, modo currimus Euro, saepe tument Zephyro lintea, saepe Noto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 48:2)
quem tu, diva, memor de pane monilibus ornas;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권214)
ornabant aurata monilia collum et madidos murra curvum crinale capillos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 5:3)
Cornua fulgebant auro, demissaque in armos pendebant tereti gemmata monilia collo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 14:3)
ornat quoque vestibus artus, dat digitis gemmas, dat longa monilia collo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 32:11)
quo si Telamonius isset, orba suis essent etiamnum lintea ventis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 18:7)
mos edendi spernitur, glaucos amictus induit monilibus matrona demptis, proque gemma et serico crinem fluentem sordidus spargit cinis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium41)
Simon, quem vocitant Petrum, summus discipulus Dei, lucis forte sub exitu, cum vesper croceus rubet, curvam vulserat ancoram captans flamina linteis et transnare volens fretum, nox ventum movet obvium fundo qui mare misceat, iactatam quatiat ratem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section pr1)
"hoc est monile ecclesiae, his illa gemmis comitur;"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.95)

SEARCH

MENU NAVIGATION