도구

도구

라틴어 문장 검색

Non metuens hominem, faciet mors aspera finem Rebus mundanis, mendacibus et male sanis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 90:5)
et divitiæ et opes temporales, quantum in se, bonæ sunt, "quiaomnis creatura Dei bona;"
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 251:5)
nam sicut corpus sine anima vivere non potest, ita sine temporali substantia et opibus non potest durare.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 251:6)
Per temporales namquedivitias faciunt homines magnas parentelas, magnosque honores acquirunt;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 251:8)
Per temporales insuper opes atque divitias acquirit homo magnam potentiam, ita quod reges et principes ac fere quilibet homines eam sequantur et timeant.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:6)
Et nota quod, sicut occasione opum temporalium atque divitiarum prædictabona et infinita alia consequimur, ita amissis opibus atque divitiis paupertatematque indigentiam et necessitatem incurrimus, atque omnia mala sustinerecogimur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:7)
Opes itaque temporales, pecunia atquedivitiæ, per quas tot bona consequimur, totque mala fugamus, bonæsunt, si a bono homine possideantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 257:7)
Per Dei timorem initialem, qui et caritativus dicitur, expellemus omnes timores, videlicet umanum mundanum servilem et omnianos timebunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 6:2)
Nec dicat aliquis quod sapientia nostra sit sapientia mundana, que est stulticia apud Deum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 18:1)
Aliqui ex illis videlicet qui prophetiisnon credunt, philosophiam volunt esse septimam, quae res naturales velelementa mundana praecellit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 61:9)
Temporalia autem et continua sensu et imaginatione percipiuntur;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 7:2)
(21) Hermes autem Trismegistus dicit, quod fatum, quod Graeci ymarmenen dicunt, est causarum complexio singulis temporaliter distribuens, quae sacramento deorum caelestium sunt praeordinata.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 3:1)
omne enim quod recipitur, ut dicunt Boethius et Aristoteles in VI Ethicorum, est in eo in quo recipitur, secundum potestatem recipientis et non secundum potestatem causae, a qua est. Hoc possumus videre in his quae a Dionysio dicuntur processiones divinae, sicut est vita et ratio et sapientia et huiusmodi, quae secundum quod procedunt longius a deo secundum gradus entium, efficiuntur magis temporalia et mutabilia et potentiae materiali et privationi permixta, cum tamen in deo sint simplicissima et aeterna et immutabilia et immaterialia.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:10)
quoniam quae videntur temporalia sunt:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 4:9)
Surgamus hinc, hoc est, de saecularibus atque mundanis.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 1:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION