라틴어 문장 검색

Exprimeret quotiens rorantem frigore nasum, Letalem iuguli iusserat esse notam.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXVII3)
Turpis ab inviso pendebat stiria naso, Cum flaret madida fauce December atrox:
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXXVII4)
Non ulcus acre pusulaeve lucentes, Nec triste mentum sordidique lichenes, Nec labra pingui delibuta cerato, Nec congelati gutta proderit nasi.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XCVIII3)
Tongilianus habet nasum:
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXXXVIII1)
Sed iam Nil praeter nasum Tongilianus habet.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, LXXXVIII3)
Nasutus sis usque licet, sis denique nasus, Quantum noluerat ferre rogatus Atlans, Et possis ipsum tu deridere Latinum:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, II1)
sed nasus longior ille fuit.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XCVI Calices Vatinii2)
unde ait Persius traducit trepidas ramosa in compita mentes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 13617)
ramosa cornva ut "cornibus arboreis". micon vel eius filius, vel patronus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA SEPTIMA., commline 301)
nasusque ita locatus est ut quasi murus oculis interiectus esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 143:5)
Marcianus ad me scripsit me excusatum esse apud Appuleium a Laterense, Nasone, Laenate, Torquato, Strabone.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 17 1:5)
Otacilio Nasone utor familiarissime, ita prorsus ut illius ordinis nullo familiarius ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 33 1:2)
"omne vafer vitium ridenti Flaccus amico tangit et admissus circum praecordia ludit, callidus excusso populum suspendere naso:"
(페르시우스, 풍자, satire 190)
his populus ridet, multumque torosa iuventus ingeminat tremulos naso crispante cachinnos.
(페르시우스, 풍자, satire 346)
Cum primum pavido custos mihi purpura cessit bullaque subcinctis Laribus donata pependit, cum blandi comites totaque impune Subura permisit sparsisse oculos iam candidus umbo, cumque iter ambiguum est et vitae nescius error diducit trepidas ramosa in compita mentes, me tibi supposui.
(페르시우스, 풍자, satire 511)

SEARCH

MENU NAVIGATION