라틴어 문장 검색

Velim ergo, cum proxime decuriones contrahentur, quid sit iuris indices, parce tamen et modeste;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 7 4:1)
ego statim decurionibus scripseram, ut assignarent solum in quo templum pecunia mea exstruerem;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 8 2:2)
Dispice ergo, domine, numquid minuendam usuram ac per hoc idoneos debitores invitandos putes, et, si nec sic reperiuntur, distribuendam inter decuriones pecuniam, ita ut recte rei publicae caveant;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 54 2:1)
TRAIANUS PLINIO Honorarium decurionatus omnes, qui in quaque civitate Bithyniae decuriones fiunt, inferre debeant necne, in universum a me non potest statui.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 1131)
Id ergo, quod semper tutissimum est, sequendam cuiusque civitatis legem puto, sed verius eos, qui invitati fiunt decuriones, id existimo acturos, ut praestatione ceteris praeferantur.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 1132)
tabulas publicas Larini corrupisse decuriones universi iudicaverunt, cum illo nemo orationem, nemo rem ullam contrahebat, nemo ex tam multis cognatis et adfinibus tutorem unquam liberis suis scripsit, et deinceps adhuc multa.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 192:3)
a ceromate nos haphe excepit in crypta Neapolitana.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 57 1:3)
Praeter ipsum theatrum Neapolitanorum, ut scis, transeundum est Metronactis petenti domum.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 4:2)
Tempanius, decurio equitum, labante iam re praesenti animo subvenisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 410:1)
haud ignarus opinionis alterius, qua haec proditio ab Samnitibus facta traditur, cum auctoribus hoc dedi quibus dignius credi est, tum foedus Neapolitanum - eo enim deinde summa rei Graecorum venit - similius vero facit ipsos in amicitiam redisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 376:1)
neapolitani bello et obsidione victi in deditionem venerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri VIII Periocha12)
cum ad Gereonium iam hieme impediente constitisset bellum, Neapolitani legati Romam venere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 392:1)
urbe Romana, atque imperio geratur, aequum censuisse Neapolitanos, quod auri sibi cum ad templorum ornatum, tum ad subsidium fortunae, a maioribus relictum foret, eo iuvare populum Romanum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 394:1)
gratum sibi patres Romanos populumque facturum, si omnes res Neapolitanorum suas duxissent, dignosque iudicaverint ab quibus donum, animo ac voluntate eorum qui libentes darent quam re maius ampliusque, acciperent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 395:2)
iis sicut Neapolitanis gratiae actae, aurum non acceptum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 439:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION