라틴어 문장 검색

et perlato nuntio repentino, docente rem insperatam et arduam ad sententiam facilitate completam, hi qui summam aulam tenebant, omni placendi studio in adulationem ex more collato, virtutem felicitatemque imperatoris extollebant in caelum, cuius nutu in modum gregariorum militum (licet diversis temporibus) duo exauctorati sunt principes, Veteranio nimirum et Gallus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 1장 2:2)
Ergo eum, praesente nutu dei caelestis, amictu principali velabo.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 8장 10:4)
Criminibus vero serpentibus latius, per implicates nexus sine fine distentos, quidam corporibus laniatis exstinguebantur, alii poenis ulterioribus damnati sunt bonis ereptis, Paulo succentore fabularum crudelium, quasi e promptuaria cella, fallaciarum et nocendi species suggerente complures, cuius ex nutu (prope dixerim) pendebat incedentium omnium salus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 12장 13:2)
Vixdum adulescens specie tenus purpuratus (ut nostis), vestrae tutelae nutu caelesti commissus, numquam a proposito recte vivendi deiectus sum, vobiscum in omni labore perspicuus, cum dispersa gentium confidentia, post civitatum excidia, peremptaque innumera hominum milia, pauca quae semiintegra sunt relicta cladis immensitas persultaret.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 5장 4:1)
Verum secuto die otio communi assensu post aerumnas multiplices attribute, cum magnus terror circumsisteret muros, Persaeque paria formidarent, Christianae legis antistes exire se velle gestibus ostendebat et nutu, acceptaque fide quod redire permitteretur incolumis, usque ad tentoria regis accessit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 7장 7:1)
Somnio enim propius videbatur adultum adhuc iuvenem, exiguo corpore, factis praestantem ingentibus, post cruentos exitus regum et gentium, ab urbe in urbem inopina velocitate transgressum, quaqua incederet accessione opum et virium, famae instar cuncta facilius occupasse, principatum denique deferente nutu caelesti, absque ulla publicae rei suscepisse iactura.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 2장 5:1)
Divisa itaque perpensis meritis et laboribus praeda, ipse (ut erat parvo contentus), mutum puerum oblatum sibi suscepit gesticularium, multa quae callebat, nutibus venustissimis explicantem, e tribus aureis nummis, partae victoriae praemium iucundum (ut existimabat) et gratum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIIII, 4장 26:2)
qui ex eo altius anhelantes, ex nutu suo indistanter putant omnium pendere fortunas.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 9장 4:3)
Et quamlibet tempestivum est ad ordinem redire coeptorum, tamen nihil impedituri temporum cursus, immorabimur paucis, quae per iniquitatem curantium vicariam praefecturam in urbe, contra quam oportuerat, gesta sunt, quia ad nutum Maximini et voluntatem eisdem ministris velut apparitoribus gerebantur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 1장 43:1)
Qui cum audisse negotium per Fidustium deferretur, et causam non ex veritate sed ex unius nutu pensari vidisset, didicisse se dixit praedicta, sed commissa pro firmitate animi tacuisse.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 1장 37:2)
Hanc victoriam, opportunam et fructuosam, quae gentes hebetavit occiduas, sempiterni numinis nutu, Gratianus incredibile dictu est, quo quantoque vigore exserta celeritate aliorsum properans expedivit:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 10장 18:1)
Nam in aliis causis, quas mihi iniunxeris, obtinere ab eodem, annuente deo, potero.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 15장 2:5)
et propterea ibidem non potuerunt neque interius neque exterius ignem accendere nec aliquod dampnum eidem inferre basilicae, sed nutu divinae maiestatis pavore perterriti in fugam conversi sunt, nemine persequente.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 773 54:8)
Quem imperator benigne suscepit - erat enim capcanus christianus nomine Theodorus - et precibus eius annuens muneribus donatum redire permisit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 805 165:3)
Quod, licet imperator ut fieret annuisset, multis intervenientibus causis remansit infectum.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 810 197:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION