라틴어 문장 검색

Cives vero et milites Arabes nequaquam a moenibus urbis ullos suorum procedere permiserunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 32:2)
Hi vero, agnita Boemundi fraudulentia et ejus recessione, imperatoris exorarunt clementiam, ut pacifice per [0672B] regnum ejus usque in Jerusalem viam eos continuare permitteret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 88:4)
Si vitae meae parcere velletis, et a poenis, quibus me vexatis, manus continentes, me liberam a catenis exire permitteretis, saluti vestrae et confratrum vestrorum procul dubio consulerem;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 28:4)
Sed licet filii taliter sint castigandi, tamen "permittendum est aliquandoiuvenibus sequi impetum animi," ut Seneca in epistolis dixit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 92:21)
Avari enim divitias super capud et non sub pedibus haberedicuntur, quia se a divitiis permittunt superari.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 8:6)
Nam dicit lex, "Adversus periculum natura vel ratio permittit se defendere."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 70:1)
In tantum enim defensio permittitur, ut eciam ante tempus violento occurepermittatur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 70:2)
Et alibi eciam lex et decretales dicunt, "Vim virepellere omnes leges, omnia iura permittunt."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 70:4)
Et nota quod qui adverso nititur loco duplex sumit certamen, et cum hosteet cum loco, ut quidam sapiens dixit, "Resistere ergo violentie et iniurietaliter tibi permittitur, ut a quibusdam dicatur vitium et culpa non resistereiniurie, si fieri potest."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 71:6)
quinto, quæ fuit causa injuriæ tibi illatæ, et quare Deus permisit, tibi hanc injuriam fieri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 207:5)
Causam autem, quare Deus permisit tibi hanc injuriam fieri, similiternon possumus scire, nisi per credulitatem vel præsumptionem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:1)
Credo itaque, quod Deus justus justaex causa hoc tibi contingere permisit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:4)
" Quare forte Deus, avertendofaciem suam a te, permisit hæc tibi contingere, puniendo te in eo, in quo deliquisti.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:3)
Deliquisti etenim vel peccasti permittendo te a tribushostibus tuis superari animamque tuam caprivari, videlicet a carne et amundo et a dyabolo, qui sunt tres hostes tui et totius humani generis inimici.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:4)
Quos hostes permisisti per fenestras tui corporis intrare, videlicet peros et nares et oculos et aures.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION