라틴어 문장 검색

quam ob rem, quamquam blanda ista vanitas apud eos valet, qui ipsi illam adlectant et invitant, tamen etiam graviores constantioresque admonendi sunt, ut animadvertant ne callida assentatione capiantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 125:1)
194M In cive excelso atque homine nobili blanditiam, adsentationem, ambitionem meam esse levitatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 17:6)
quam enim turpis est adsentatio, cum vivere ipsum turpe sit nobis!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 28 4:3)
nam quae parcius frater perscripserat verecundia videlicet et properatione, ea tu sine adsentatione ut erant ad me scripsisti, et maxime de coss.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEXTVS DECIMVS: AD TIRONEM , letter 27 1:2)
sic vero fallaces sunt permulti et leves et diuturna servitute ad nimiam adsentationem eruditi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, 5장 2:2)
pertaesum est levitatis, adsentationis, animorum non officiis sed temporibus servientium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, 2장 1:9)
Tacentibus adhuc nobis et ad neutram partem adsentationem flectentibus intravit ipsa, una comitata virgine, sedensque super torum meum diu flevit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 17:1)
Vereor ergo ut sit satis congruens, cum in dicendo assentationem vulgi acclamationemque defugerim, nunc eadem illa editione sectari, cumque plebem ipsam, cui consulebatur, limine curiae parietibusque discreverim, ne quam in speciem ambitionis inciderem, nunc eos etiam, ad quos ex munere nostro nihil pertinet praeter exemplum, velut obvia ostentatione conquirere.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 17:1)
omnia sunt hominum tenui pendentia filo, et subito casu quae valuere, ruunt, divitis audita est cui non opulentia Croesi?
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 323)
haec opulentia Christicolis servit et omnia subpeditat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum14)
omnia quae tempus peragit quaeque exitus aufert vilia sunt brevitate sui, nec digna perenni largitore, cui propria est opulentia numquam desinere idque homini dare quod non desinat umquam.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 238)
inplentur nimio micarum fragmine corbes bis seni, aeternae tanta est opulentia mensae.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Quinque panes et duo pisces2)
hoc sese ostentans habitu ventosa virago inter utramque aciem supereminet et phaleratum circumflectit equum, vultuque et voce minatur adversum spectans cuneum, quem milite raro et paupertinis ad bella coegerat armis Mens Humilis, regina quidem, sed egens alieni auxilii proprio nec sat confisa paratu, Spem sibi collegam coniunxerat, edita cuius et suspensa ab humo est opulentia divite regno, ergo Humilem postquam male sana Superbia Mentem vilibus instructam nullo ostentamine telis aspicit, in vocem dictis se effundit amaris:
(프루덴티우스, Psychomachia, section 149)
Non vobis rege Latino divitis uber agri Troiaeve opulentia deerit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 13:6)
Sed postquam res eorum civibus, moribus, agris aucta, satis prospera satisque pollens videbatur, sicuti pleraque mortalium habentur, invidia ex opulentia orta est.
(살루스티우스, The Catilinarian Conspiracy, 6장4)

SEARCH

MENU NAVIGATION