라틴어 문장 검색

Hic cum Praetextatus fecisset loquendi finem, omnes in eum adfixis vultibus ammirationem stupore prodebant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 1:1)
— Nec Teucris addita Iuno Usquam aberit, id est adfixa et per hoc infesta, hoc iam dixerat Lucilius in libro quarto decimo his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 2:3)
Adfixae venis, animasque in vulnera ponunt et quicquid de apibus dixit in virorum fortium similitudinem, ut adderet quoque mores et studia et populos et praelia, quid plura, ut et Quirites vocaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 19:4)
Rupta quies populi, stratisque excita iuventus Diripuit sacris adfixa penatibus arma, Quae pax longa dabat:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:50)
Hae lacrimis sparsere deos, hae pectora duro Adfixere solo, lacerasque in limine sacro Attonitae fudere comas, votisque vocari Adsuetas crebris feriunt ululatibus aures.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:17)
Dum cupit in seciam Gyareus erepere puppim, Excipit immissum suspensa per ilia ferrum, Adfixusque rati, telo retinente, pependit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 6:49)
Ferrea dum puppi rapidos manus inserit uncos, Adfixit Lycidam.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:1)
Nam pinguibus ignis Adfixus tedis, et tecto sulfure vivax Spargitur:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:31)
- Pugna fuit unus in illa Eximius Phoceus animiam servare sub undis, Scrutarique fretum si quid mersisset arenis, Et nimis adfixos unci convellere morsus, Adductum quoties non senserat ancora funem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:43)
multus sua vulnera puppi Adfixit moriens, et rostris abstulit ictus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:48)
Ille moras ferri, nervorum et vincula rumpit, Adfixam vellens oculo pendente sagittam Intrepidus, telumque suo cum lumine calcat.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:62)
quis pectore tela Transmittat, vel quos campis adfixerit hasta:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 6:39)
miserique in crure Sabelli Seps stetit exiguus, quem flexo dente tenacem Avulsitque manu, piloque adfixit arenis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:17)
vel 'aptare' adiungere vel adfigere, ut stellis ardentibus aptum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 5523)
non nulli apud veteres candelabra dicta tradunt quae in capitibus uncinos haberent, quibus affigi solebant vel candelae vel funes pice delibuti:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 7278)

SEARCH

MENU NAVIGATION