라틴어 문장 검색

Adice Maeoniden, a quo ceu fonte perenni Vatum Pieriis ora rigantur aquis - Hunc quoque summa dies nigro submersit Averno.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 916)
estque pati poenam, quam meruisse, minus, ut mihi di faveant, quibus est manifestior ipse, poena potest demi, culpa perennis erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 143)
dixit, et antiqui monumenta perennia facti, Anguis, Avis, Crater sidera iuncta micant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권172)
fluunt lacrimae more perennis aquae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권533)
in medio gramen, muscoque adoperta virenti manabat saxo vena perennis aquae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권165)
"amne perenne latens Anna Perenna vocor."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권439)
Nec quemquam nostri nisi me laesere libelli , Artificis periit cum caput Arte sua . Unus - et hoc ipsum est iniuria magna - perennem Candoris titulum non sinit esse mei . Quisquis is est , - nam nomen adhuc utcumque tacebo - Cogit inassuetas sumere tela manus . Ille relegatum gelidos aquilonis ad ortus Non sinit exilio delituisse meo ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 1:5)
utque perenni sidere clara foret, sumptam de fronte coronam inmisit caelo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 17:3)
namque urbe receptus rex eris et sceptro tutus potiere perenni."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:10)
Invenies illic incisa adamante perenni fata tui generis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 73:5)
parte tamen meliore mei super alta perennis astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum, quaque patet domitis Romana potentia terris, ore legar populi, perque omnia saecula fama, siquid habent veri vatum praesagia, vivam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 76:3)
semper in auxilium Sermo Patris omnipotentis descendit servando homini, mortalia semper admiscenda sibi proprio curavit amore, ut socianda caro Dominoque inplenda perenni, degenerem vitam quae tunc animalis agebat, 1 cernere consortem terreni adsuesceret oris, participemque suum visu velut obside nosse, et consanguineo paulatim accedere Christo.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 360)
haec nos in Domini virtute et laude perenni non sequimur:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3181)
aut, si maiestas animae est, ostendite quid sit quod lapsam Christique inopem nova gratia inundat, Spiritus et Sanctus baptismate iustificatam nobilitat, famulaeque decus, quod defuit, addit, quod quia praestatur meritis mentisque negatur, absurde fertur Deus aut pars esse Dei, quae divinum summumque bonum de fonte perenni nunc bibit obsequio, nunc culpa aut crimine perdit, et modo supplicium recipit, modo libera calcat, miraris peccare animam, quae carne coactam sortita est habitare domum, cum peccet et ipse angelus, hospitium qui nescit adire caducum cratis tabifluae?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3293)
vir solus perfectus adest atque integer Iesus, cui nihil ex septem septenis defuit, ex quo perficeret mortale genus virtute perenni.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3329)

SEARCH

MENU NAVIGATION