라틴어 문장 검색

Iocis quoque quorundam inuidiosis aut petulantibus lacessitus contra dixit edicto.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 56장 1:1)
Rex haud oblitus, quam aegre tulisset, quod Clitum ob linguae temeritatem occidisset, iram quidem tenuit, sed dixit invidos homines nihil aliud quam ipsorum esse tormenta.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 12장 21:1)
Hinc ad criminationem invidorum adapertae sunt regis aures.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 7장 27:1)
Graviter mortem eius tulit rex existimans indignationis esse, non paenitentiae testem, utique postquam falso insimulatum eum nimium invidorum gaudium ostendit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 9권, 7장 29:1)
hoc metuens et nequa foret manus invida nato, non mediae telluris opes, non improba legi
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Primus. 540:1)
nos Ili felix quondam genus, invida donec Laomedonteos fugeret Fortuna penates.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 499:1)
Proxima Bebrycii panduntur litora regni, pingue solum et duris regio non invida tauris.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 107:1)
Et ubi ista invidis non sufficiant, legant Richardum de Sancto Victore in libro De Contemplatione;
(단테 알리기에리, Epistolae 122:10)
Inuidus, iracundus, iners, uinosus, amator,nemo adeo ferus est, ut non mitescere possit,si modo culturae patientem commodet aurem.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0121)
Inuidus alterius macrescit rebus opimis;
(호라티우스의 첫번째 편지, 0235)
Est ubi diuellat somnos minus inuida cura?
(호라티우스의 첫번째 편지, 107)
sane murteta relinqui dictaque cessantem neruis elidere morbumsulpura contemni uicus gemit, inuidus aegrisqui caput et stomachum supponere fontibus audentClusinis Gabiosque petunt et frigida rura.
(호라티우스의 첫번째 편지, 152)
Obliquus sermo, oculus petulans fuit?
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 2:15)
"Ebrius ac petulans, qui nullum forte cecidit, dat poenas, noctem patitur lugentis amicum Pelidae, cubat in faciem, mox deinde supinus;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III111)
praestabat castas humilis fortuna Latinas quondam, nec vitiis contingi parva sinebant tecta labor somnique breves et vellere Tusco vexatae duraeque manus ac proximus urbi Hannibal et stantes Collina turre mariti, nunc patimur longae pacis mala, saevior armis luxuria incubuit victumque ulciscitur orbem, nullum crimen abest facinusque libidinis, ex quo paupertas Romana perit, hinc fluxit ad istos et Sybaris colles, hinc et Rhodos et Miletos atque coronatum et petulans madidumque Tarentum prima peregrinos obscaena pecunia mores intulit, et turpi fregerunt saecula luxu divitiae molles, quid enim Venus ebria curat?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI153)

SEARCH

MENU NAVIGATION