라틴어 문장 검색

traditionum maior quam par fuerit reverentia, quae ecclesiam non potest non onerare;
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVII. DE SUPERSTITIONE 1:21)
Contra, viva voce tractare praestat cum facies hominis reverentiam incussura sit, ut fit plerunque in colloquio cum inferiore aut in rebus quas extremis tantum digitis tangere convenit, in quibus oculus loquentis in vultum et gestum alterius intentus monere possit quousque procedere liceat, et generaliter quando libertatem quis sibi retinere cupit vel dedicendi vel interpretandi ea quae dixerit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLV. [ = English XLVII] DE NEGOTIATIONE 1:5)
At inter inferiores non deerit reverentia.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, L. [ = English LI] DE CAEREMONIIS CIVILIBUS ET DECORO 1:20)
Laudes nonnullae a voluntate bona cum reverentia coniuncta proficiscuntur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LI. [ = English LIII] DE LAUDE 1:16)
Quod genus hominum sermonibus plerunque celebratur, sed interiorem animi reverentiam vix assequitur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LIII. [ = English LV] DE HONORE ET EXISTIMATIONE 1:4)
Aribtrabar enim nihil tantae reverentiae oblatum iri oportere, quod non elaboratum ingenio, perfectum studio, dignum postremo tanto otio videretur.
(보이티우스, De Arithmetica, Prefationes, Praefatio Boetii 3:8)
Ita non est satis nihil mihi tuam profuisse reuerentiam nisi ultro tu mea potius offensione lacereris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:9)
Num uero labuntur hi qui quod sit optimum id etiam reuerentiae cultu dignissimum putent?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:7)
Atqui haec sunt quae adipisci homines uolunt eaque de causa diuitias, dignitates, regna, gloriam uoluptatesque desiderant quod per haec sibi sufficientiam, reuerentiam, potentiam, celebritatem, laetitiam credunt esse uenturam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:15)
Non enim possumus ob honores reuerentia dignos iudicare quos ipsis honoribus iudicamus indignos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:9)
At si quem sapientia praeditum uideres, num posses eum uel reuerentia uel ea qua est praeditus sapientia non dignum putare?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:10)
Atque ut agnoscas ueram illam reuerentiam per has umbratiles dignitates non posse contingere:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:18)
— Atqui uideo, inquam, nec opibus sufficientiam nec regnis potentiam nec reuerentiam dignitatibus nec celebritatem gloria nec laetitiam uoluptatibus posse contingere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:3)
— Addamus igitur sufficientiae potentiaeque reuerentiam, ut haec tria unum esse iudicemus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:16)
Nam eadem sufficientia summa est, eadem summa potentia, reuerentia quoque, claritas ac uoluptas beatitudo esse iudicatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION