라틴어 문장 검색

nam quo cumque modo perturbes caerula quae sint, numquam in marmoreum possunt migrare colorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 16:16)
namque alias fit uti claro sit rubra pyropo, inter dum quodam sensu fit uti videatur inter caeruleum viridis miscere zmaragdos.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 17:5)
his igitur rebus retractis terra repente, maxuma qua nunc se ponti plaga caerula tendit, succidit et salso suffudit gurgite fossas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 18:10)
Quod superest, quoniam magni per caerula mundi qua fieri quicquid posset ratione resolvi, solis uti varios cursus lunaeque meatus noscere possemus quae vis et causa cieret, quove modo [possent] offecto lumine obire et neque opinantis tenebris obducere terras, cum quasi conivent et aperto lumine rursum omnia convisunt clara loca candida luce, nunc redeo ad mundi novitatem et mollia terrae arva, novo fetu quid primum in luminis oras tollere et incertis crerint committere ventis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 29:1)
inque dies magis in montem succedere silvas cogebant infraque locum concedere cultis, prata lacus rivos segetes vinetaque laeta collibus et campis ut haberent, atque olearum caerula distinguens inter plaga currere posset per tumulos et convallis camposque profusa;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 46:4)
[quorum operum causas nulla ratione videre possunt ac fieri divino numine rentur.] Principio tonitru quatiuntur caerula caeli propterea quia concurrunt sublime volantes aetheriae nubes contra pugnantibus ventis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 2:13)
urget enim quoque signiferi super aetheris aestus et quasi densendo subtexit caerula nimbis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 16:5)
Alterum enim caerulea specie alterum clara fingunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 10:2)
Ex his clarum superum et caeruleum inferum vocant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 10:3)
Inprovisum aspris veluti qui sentibus anguem Pressit humi nitens, trepidusque repente refugit Adtollentem iras et caerula colla tumentem:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 11:1)
Praestat Trinacrii metas lustrare Pachyni Cessantem longos et circumflectere cursus, Quam semel informem vasto vidisse sub antro Scyllam et caeruleis canibus resonantia saxa.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VI. 4:4)
Ollis caeruleus supra caput adstitit imber Noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 1:2)
quae causa rates aut cuius egentes Litus ad Ausonium tot per vada caerula vexit?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VIII. 2:2)
Et tum sicut equus qui de praesepibus fartus Vincla suis magnis animis abrupit, et inde Fert sese campi per caerula laetaqua prata Celso pectore, saepe iubam quassat simul altam, Spiritus ex anima calida spumas agit albas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 8:2)
Lumine sic tremulo terra, et cava caerula candent et Lucretius in sexto:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 7:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION