라틴어 문장 검색

Nullarum maxime miserabilium personarum debet illusor exsistere, litigiosus vel ad rixas faciendas promptus esse non debet, sed, prout possibile est, iurgiorum ipsum convenit sedatorem exsistere.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, C. 중류층 남자가 상층 귀족여성과 나누는 이야기 10:13)
Sed chirothecam non est habere possibile, nisi contra duos milites pugnando fortissimos in duplicis pugnae agone obtineas."
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 8장: 사랑의 규칙들 1:13)
Profecto ita est, et gratulor plurimum, intellegens quod cura est tibi de puero tuo, cuius tibi mentem mentis que propositum, non alius quam spiritus caritatis aperuit.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:3)
In cuius profecto fide non dico tria vel quatuor, sed mille tibi proferam paria amicorum;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:3)
Ubi talis est amicitia, ibi profecto est idem velle et idem nolle, tanto utique dulcius, quanto sincerius;
(DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:3)
quia profecto stultus est, qui sibi placet.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:14)
Quod tamen sequitur de caritate, amicitiae profecto dare non dubito, quoniam:
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:43)
Profecto ita est.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:53)
Inter tales profecto amicitiam oriri, a talibus conservari, in talibus perfici posse non ambigimus.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 3:4)
et sic suavissimus accedens affectus, ita profecto sentietur dulcis, ut esse numquam desinat ordinatus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:2)
qui cum nihil habeant, nihil possideant, profecto nihil commodi temporalis ab eis vel adipisci poterit quis vel sperare.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:7)
profecto non tam utilitas parta per amicum, quam amici amor ipse delectat.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:6)
Invitus certe recedo, cras profecto cum se tempus obtulerit rediturus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:33)
profecto non quamlibet, sed ipsam quae vera est amicitiam diffinitio ista complectitur.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:8)
Nam verbosus quisquis est profecto latere non potest.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 1:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION