라틴어 문장 검색

Divide ergo secundum rationem animae principalia et obedientia, et tunc quid masculinum, quidve femininum sit deprehendes.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 2장 3:10)
Accedit eo, quod duo quaedam in Deo principalia sunt genera virtutum, unum quo remittit, aliud quo vindicat.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 4장 4:1)
sed principales quatuor sunt, prudentia, temperantia, fortitudo, justitia.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 5:11)
Principale est enim virtutis inchoare a beneficiis, et praeseminare gratiam.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 3장 2:9)
Principali igitur exstincto, etiam sensus omnis exstinguitur;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 4장 4:9)
ut spiritus vitalis omnes partes viscerum penetret, atque de principali nostro fundat se per artus singulos.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 6장 3:5)
Similiter ergo nemo nunc arguat, quia caput et principale quoddam caeterorum animalium homo est, quo moriente non debet mirum videri, si caetera commoriantur animalia.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 10장 3:5)
Ideoque bene dicit Dominus justo, intra tu, hoc est, in teipsum intra, in tuam mentem, in tuae animae principale;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 11장 4:6)
Quod solum munus admirabile est, principale mentis interiit.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 14장 2:12)
Sed haec locutio familiaris est Scripturae divinae.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 6:3)
Deinde quae est locutio ista, ut diceret, donec siccaret aqua a terra, non terra ab aqua?
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 6:6)
tamen nonnulli ante nos aestimaverunt, eo quod immoderata quaedam videatur vis exprimi passionum hac locutione verborum;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 17장 6:8)
quo dicto significare videtur diligenter cor hominis ad peccata propendere, et inesse principali nostro lubricum delinquendi, et quod pejus est, studium non deesse.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 22장 5:4)
Non erravit locutio, sed emphasis est, id est, exaggeratio facta verborum est, eo quod is qui effuderit sanguinem hominis, ipse quasi sanguis effundetur, quod spem ei posteritatis eripiat;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 26장 6:3)
velut Silvano rogante verbis obliquis, hortanteque amicos agentes intra palatium, vel privatos, inter quos et Tuscus erat Albinus, aliique plures, ut se altiora coeptantem, et prope diem loci principalis aditum petiturum iuvarent.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 5장 4:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION