라틴어 문장 검색

dumque silens adstat, status est vultusque diserti, spemque decens doctae vocis amictus habet, mox, ubi pulsa mora est atque os caeleste solutum, hoc superos iures more solere loqui, atque "haec est " dicas "facundia principe digna "eloquio tantum nobilitatis inest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 518)
Missus es Euxinas quoniam, Vestalis, ad undas, ut positis reddas iura sub axe locis, aspicis en praesens, quali iaceamus in arvo, nec me testis eris falsa solere queri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 71)
caerula quem genetrix aegre solata dolentem addidit haec dictis ultima verba suis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권211)
hinc pater, hinc coniunx lacrimas solantur et orant, indicet, et caeco flentque paventque metu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 2권534)
"exponit, quem petat illa locum, addidit et causam, verbis solabar amicis:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권130)
Quin etiam mansura dabo monimenta per aevum, inque domo soceri semper spectabere nostri, ut mea se sponsi soletur imagine coniunx?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 20:3)
Quas ubi marmoreo detersit pollice virgo et solata deam est, "refer, o carissima," dixit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 69:3)
tantane te, fallax, cepere oblivia nostri, afflictumque fuit tantus adire timor, ut neque respiceres nec solarere iacentem, dure, nec exequias prosequerere meas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 84)
non domus apta satis, non hic cibus utilis aegro, nullus, Apollinea qui levet arte malum, non qui soletur, non qui labentia tarde tempora narrando fallat, amicus adest.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 35)
una tamen spes est quae me soletur in istis, haec fore morte mea non diuturna mala.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 625)
quam sibi praestiteris, qua consolatus amicum sis ope, solandus cum simul ipse fores, pro quibus affirmat fore se memoremque piumque, sive diem videat sive tegatur humo, per caput ipse suum solitus iurare tuumque, quod scio non illi vilius esse suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 418)
Quid, mihi cum dederis ingentia pignora, cumque per numeros omnes hoc tueare caput, quod tua me raro solatur epistula, peccas, remque piam praestas, sed mihi verba negas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 134)
censen' me verbum potuisse ullum proloqui?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 539)
nequeo satis Quam hoc mihi videtur factum prave proloqui.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, act 4, scene 444)
Postquam ad iudices Ventura est, non potuit cogitata proloqui:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 1108)

SEARCH

MENU NAVIGATION