라틴어 문장 검색

quod facit, ut minus sanguinis ac virium declamationes habeant quam orationes, quod in illis vera, in his materia est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 145:1)
declamationes vero, quales in scholis rhetorum dicuntur, si modo sunt ad veritatem accommodatae et orationibus similes, non tantum dum adolescit profectus sunt utilissimae, quia inventionem et dispositionem pariter exercent, sed etiam cum est consummatus ac iam in foro clarus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 215:1)
obstant huic, quod secundo loco posui, fere turba discipulorum et consuetudo classium certis diebus audiendarum, nonnihil etiam persuasio patrum numerantium potius declamationes quam aestimantium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 222:2)
quanquam enim opus est naturali quadam mobilitate animi ut, dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus semperque nostram vocem provisa et formata cogitatio excipiat, vix tamen aut natura aut ratio in tam multiplex officium diducere animum queat, ut inventioni, dispositioni, , rerum verborumque, tum iis, quae dicit, quae subiuncturus est, quae ultra spectanda sunt, adhibita vocis, pronuntiationis, gestus observatione, una sufficiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 241:3)
tum et tardior pronuntiatio moras habet et suspensa ac velut dubitans oratio, ut tamen deliberate, non haesitare videamur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 255:2)
quod meae quoque memoriae mediocritatem sequebatur, si quando interventus aliquorum, qui hunc honorem mererentur, iterare declamationis partem coegisset.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 134:4)
pronuntiatio a plerisque actio dicitur, sed prius nomen a voce, sequens a gestu videtur accipere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 148:1)
idem tamen duas eius partes facit, quae sunt eaedem pronuntiationis, vocem atque motum.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 148:3)
siquidem et Demosthenes, quid esset in toto dicendi opere primum, interrogatus pronuntiationi dedit eidemque secundum ac tertium locum, ab eo desineret, ut eam videri posset non praecipuam, sed solam iudicasse;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 153:1)
non alia est autem ratio pronuntiationis quam ipsius orationis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 177:1)
dilucida vero erit pronuntiatio prinum, si verba tota exierint, quorum pars devorari, pars destitui solet, plerisque extremes syllabas non perferentibus, dum priorum sono indulgent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 180:1)
ornata est pronuntiatio, cui suffragatur vox facilis, magna te, beata, flexibilis, firma, dulcis, durabilis, clara, pura, secans aëra et auribus sedens (est enim quaedam ad auditum accommodata non magnitudine, sed proprietate), ad hoc velut tractabilis, utique habens omnes in se qui desiderantur sinus intentionesque et toto, ut aiunt, organo instructa;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 187:1)
nam et hic clarus nimiumque plenus nullum adferre animis motum potest, et ille praetenuis et immodicae , cum est ultra verum, tum neque pronuntiatione flecti neque diutius ferre intentionem potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 188:2)
secunda varietas, quod solum est pronuntiatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 190:2)
iam enim tempus est dicendi, quae sit apta pronuntiatio.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 208:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION