라틴어 문장 검색

te, Graecia fallax, persequor atque tuis hunc quasso moenibus ignem;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 291:1)
hic me gravido frigida et frequens tussis quassavit usque dum in tuum sinum fugi et me recuravi otioque et urtica.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 444)
Semel percussa concutitur, iterum repetita quassatur, tertio vulnerata prosternitur et - O divinae potentiae sublimanda maiestas!
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 11:3)
traditur ecce viro clarus genere atque opibus vir, nec galeam quassas, nec terram cuspide pulsas, nec quereris patri?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II73)
tu Beneventani sutoris nomen habentem siccabis calicem nasorum quattuor ac iam quassatum et rupto poscentem sulpura vitro.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V26)
- per hiemem, quae altius Alpes levat, Tridentinis iugis in Italiam provoluti veluti ruina descenderant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM CIMBRICUM TEVTONICUM TIGURINUM 11:3)
Prior ferrum occupavit Antonius, regina ad pedes Caesaris provoluta temptavit oculos ducis.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CUM ANTONIO ET CLEOPATRA 9:3)
scilicet esse globosa tamen, cum squalida constent, provolvi simul ut possint et laedere sensus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 11:24)
iamque caput quassans grandis suspirat arator crebrius, in cassum magnos cecidisse labores, et cum tempora temporibus praesentia confert praeteritis, laudat fortunas saepe parentis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:8)
nam procul haec dubio nobis simulacra gerunturAE nunc igitur quoniam quassatis undique vasis diffluere umorem et laticem discedere cernis, et nebula ac fumus quoniam discedit in auras, crede animam quoque diffundi multoque perire ocius et citius dissolvi in corpora prima, cum semel ex hominis membris ablata recessit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 11:5)
post ubi iam validis quassatum est viribus aevi corpus et obtusis ceciderunt viribus artus, claudicat ingenium, delirat lingua [labat] mens, omnia deficiunt atque uno tempore desunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 12:4)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
Fit quoque, ubi in magnas aquae vastasque lucunas gleba vetustate e terra provolvitur ingens, ut iactetur aquae fluctu quoque terra vacillans;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 18:8)
Ast illum fidi aequales genua aegra trahentem Quassantemque utroque caput crassumque cruorem Ore eiectantem.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 2:2)
Et tum sicut equus qui de praesepibus fartus Vincla suis magnis animis abrupit, et inde Fert sese campi per caerula laetaqua prata Celso pectore, saepe iubam quassat simul altam, Spiritus ex anima calida spumas agit albas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION