도구

도구

라틴어 문장 검색

Quid est enim carens animae motu atque compage quod animatae rationabilique naturae pulchrum esse iure uideatur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 2:4)
quare ipsam necesse est summam esse beatitudinem quae sit summa diuinitas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:7)
Nam quoniam beatitudinis adeptione fiunt homines beati, beatitudo uero est ipsa diuinitas, diuinitatis adeptione beatos fieri manifestum est. Sed uti iustitiae adeptione iusti, sapientiae sapientes fiunt, ita diuinitatem adeptos deos fieri simili ratione necesse est. Omnis igitur beatus deus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:10)
Qui enim diligenter considerabit quae per se potest naturalis considerare, illi apparebit rationabile esse quod dictum est:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 50:4)
Et ille homo rationabiliter longam vitam desiderat, qui eam propter hoc desiderat, ut perfectiorem se reddat in hoc bono.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 5:5)
quippe cum rationabili generi mortalium, tum magis egentibus consilii mutis animalibus, nulla sit regni societas.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 9장 1:7)
Mors quoque eius, de qua dehinc dicam, diuinitasque post mortem euidentissimis ostentis praecognita est.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 97장 1:1)
"Hominem consequitur aliquando, numquam comitatur divinitas."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 5장 19:9)
3. Sed quanquam mulier in scriptis prius inveniatur locuta, rationabilius tamen est ut hominem prius locutum fuisse credamus, et inconvenienter putatur tam egregium humani generis actum non prius a viro quam a femina profluxisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 23:1)
Rationabiliter ergo credimus ipsi Ade prius datum fuisse loqui ab Eo qui statim ipsum plasmaverat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 23:2)
Nam sicut post prevaricationem humani generis quilibet exordium sue locutionis incipit ab ‘heu’, rationabile est quod ante qui fuit inciperet a gaudio;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 24:3)
1. Opinantes autem non sine ratione, tam ex superioribus quam inferioribus sumpta, ad ipsum Deum primitus primum hominem direxisse locutionem, rationabiliter dicimus ipsum loquentem primum, mox postquam afflatus est ab animante Virtute, incunctanter fuisse locutum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 29:1)
Si ergo faber ille atque perfectionis principium et amator afflando primum nostrum omni perfectione complevit, rationabile nobis apparet nobilissimum animal non ante sentire quam sentiri cepisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 29:3)
secundo quia magis videntur inniti gramatice que comunis est, quod rationabiliter inspicientibus videtur gravissimum argumentum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 78:3)
5. Si ergo Bononienses utrinque accipiunt, ut dictum est, rationabile videtur esse quod eorum locutio per conmixtionem oppositorum ut dictum est ad laudabilem suavitatem remaneat temperata:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 140:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION