도구

도구

라틴어 문장 검색

adnuendi quoque et renuendi ratione demittuntur aut allevantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 226:3)
"tanto iudice culpa placet, cognitor hoc nullus melior;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Ad Priscum Valerianum virum praefectorium 9)
"non renuis;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:102)
"alituum pecudumque mihi durique ferarum non renuere greges, ipsum in conubia terrae aethera, eum pluviis rarescunt nubila, solvo, sic rerum series mundique revertitur aetas, unde novum Troiae decus ardentumque deorum raptorem, Phrygio si non ego iuncta marito, Lydius unde meos iterasset Thybris Iulos?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam84)
renuant ob malitiam praedamnatos se in eundem iudicii diem cum omnibus cultoribus et operationibus suis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 23장 14:3)
Defuncto autem et rege, successit in regnum filius eius Coinualch, qui et fidem ac sacramenta regni caelestis suscipere rennuit, et non multo post etiam regni terrestris potentiam perdidit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII.9)
Rennuit episcopus dicens se ad monasterium, quod proxime erat, debere reuerti.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. IV.7)
At mihi felicem vitam, si salva fuisses, Fingebam demens, sed renuente deo.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 511)
alienarum vero simultatum tribunum plebis cognitorem fieri turpe et indignum collegii eius potestate et sacratis legibus esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 45:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION