라틴어 문장 검색

renuit negitatque Sabellus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1631)
renuis tu, quod iubet alter;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 236)
contra si gestus ac vultus ab oratione dissentiat, tristia dicamus hilares, aliqua renuentes non auctoritas modo verbis, sed etiam fides desit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 214:2)
adnuendi quoque et renuendi ratione demittuntur aut allevantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 226:3)
"non renuis;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:102)
"alituum pecudumque mihi durique ferarum non renuere greges, ipsum in conubia terrae aethera, eum pluviis rarescunt nubila, solvo, sic rerum series mundique revertitur aetas, unde novum Troiae decus ardentumque deorum raptorem, Phrygio si non ego iuncta marito, Lydius unde meos iterasset Thybris Iulos?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam84)
renuant ob malitiam praedamnatos se in eundem iudicii diem cum omnibus cultoribus et operationibus suis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 23장 14:3)
Defuncto autem et rege, successit in regnum filius eius Coinualch, qui et fidem ac sacramenta regni caelestis suscipere rennuit, et non multo post etiam regni terrestris potentiam perdidit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII.9)
Rennuit episcopus dicens se ad monasterium, quod proxime erat, debere reuerti.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. IV.7)
At mihi felicem vitam, si salva fuisses, Fingebam demens, sed renuente deo.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 511)
nam sunt quae ex te solo scitari volo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 2, scene 221)
aut ad nimbos refertur distinctione mutata, ut distinguamus 'nimbi suspensi'. scitantem participium pro participio est, id est scitaturum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 1142)

SEARCH

MENU NAVIGATION