-
Ambitio ventosa tumet, Doctrina superbit, personat Eloquium, nodos Fraus abdita nectit.
- (프루덴티우스, Hamartigenia, section 1104)
-
facile est frenare rebelles affectus carnis nimiosque retundere pulsus materiae fragilis et viscera victa domare.
- (프루덴티우스, Hamartigenia, section 1131)
-
"quemvis tuorum principum,1 qui veste et ore praenitent, magis probabo debilem quam quis meorum est pauperum hunc, qui superbit serico, quem currus inflatum vehit, hydrops aquosus lucido tendit veneno intrinsecus."
- (프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.78)
-
"aquila ex eburna sumit adrogantiam gestator eius ac superbit beluae inflatus osse, cui figura est alitis."
- (프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.153)
-
aut ferrum in ore nil agens et inritum versasse frustra seu retunsis tactibus aut arte quadam vulnus inlatum breve, quod sauciata parte linguam laederet nervos nec omnes usquequaque abscideret.
- (프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1409)
-
scilicet indomitos postquam stomachando lacertos barbara bellatrix inpenderat et iaculorum nube supervacuam lassaverat inrita dextram, cum ventosa levi cecidissent tela volatu, iactibus et vacuis hastilia fracta iacerent, vertitur ad capulum manus inproba et ense corusco conisa in plagam dextra sublimis ab aure erigitur, mediumque ferit librata cerebrum, aerea sed cocto cassis formata metallo tinnitum percussa refert aciemque retundit dura resultantem, frangit quoque vena rebellis inlisum chalybem, dum 1 cedere)nescia cassos excipit adsultus ferienti et tuta resistit.
- (프루덴티우스, Psychomachia, section 134)
-
carbasea ex umeris summo collecta coibat palla sinu teretem nectens a pectore nodum, a cervice fluens tenui velamine limbus concipit infestas textis turgentibus auras, nec minus instabili sonipes feritate superbit, inpatiens madidis frenarier ora lupatis.
- (프루덴티우스, Psychomachia, section 147)
-
Neve tibi ad solem vergant vineta cadentem, Neve inter vitis corylum sere, neve flagella summa pete aut summa defringe ex arbore plantas tantus amor terrae - neu ferro laede retunso semina, neve oleae silvestris insere truncos:
- (푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 13:1)
-
sunt enim quidam praeduri in hoc oris, ut obstrepant ingenti clamore et medios sermones intercipiant et omnia confundant, quos ut non imitari sic acriter propulsare oportebit, et ipsorum improbitatem retundendo, et iudices vel praesidentes magistratus appellando frequentius, ut loquendi vices serventur.
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 232:1)
-
nam si nobis sola materia fuerit ex litibus, necesse est deteratur fulgor et durescat articulus et ipse ille mucro ingenii cotidiana pugna retundatur.
- (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 217:2)
-
Ecce res magna, habere inbecillitatem hominis, securitatem dei Incredibilis philosophiae vis est ad omnem fortuitam vim retundendam.
- (세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 53 12:1)
-
Inde filius quoque eius, id est meus - numquam enim illum a uobis distinxi - habet in dicendo paternam diligentiam, qua uires ingenii sui ex industria retundit.
- (세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., chapter pr 16:6)
-
Tu modo nos tuere, si quis mihi obiciet, quod Chrysippum in ordinem coegerim, magnum mehercules virum, sed tamen Graecum, cuius acumen nimis tenue retunditur et in se saepe replicatur ;
- (세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 33:2)
-
quid enim maius aut fortius quam malam fortunam retundere ?
- (세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 27:3)
-
Quomodo quorundam lapidum inexpugnabilis ferro duritia est nec secari adamas aut caedi vel deteri potest sed incurrentia ultro retundit, quemadmodum quaedam non possunt igne consumi sed flamma circumfusa rigorem suum habitumque conservant, quemadmodum proiecti quidam in altum scopuli mare frangunt nec ipsi ulla saevitiae vestigia tot verberati saeculis ostentant ;
- (세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 14:3)
