라틴어 문장 검색

Pygmeadum saevit, mediisque in millibus ardet Ductor, quem late hinc atque hic pereuntia cingunt Corpora fusa gruum;
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 12:3)
aut, si quid fidei mereatur anilis Fabula, pastores per noctis opaca pusillas Saepe vident umbras, Pygmaeos corpore cassos, Dum secura gruum, et veteres oblita labores, Laetitiae penitus vacat, indulgetque choreis, Angustosque terit calles, viridesque per orbes Turba levis salit, et lemurum cognomine gaudet.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 16:3)
Paulatim in rigidum hic vita insinuata cadaver Motu aegro vix dum redivivos erigit artus.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 5:4)
multo hic stagnantia fuco Moenia flagrantem liquefacto suphure rivum Fingunt, et falsus tanta arte accenditur ignis, Ut toti metuas tabulae, ne flamma per omne Livida serpat opus, tenuesque absumpta recedat Pictura in cineres, propriis peritura favillis.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 10:2)
et verae amicitiae legem ignorans, eius saepe similitudine fallebatur.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:4)
Saepe minora maioribus, bona melioribus, infirmiora fortioribus, etsi non coaequantur, coniunguntur tamen maxime in virtutibus;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:23)
Difficile quippe est eum quem saepe iracundiae furor exagitat, non aliquando insurgere in amicum, sicut in Ecclesiastico scribitur:
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:24)
quem usque ad eius vitae finem numquam a te laesum, quamquam ipse te saepe laesisset, audivimus.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:36)
Attamen in his, qui probati digni que putantur, erumpunt saepe vitia, tum in ipsos amicos, tum in alienos, quorum tamen ad amicos redundat infamia.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:9)
Recordor nunc tui illius amici transmarini de quo nobis fecisti saepius mentionem, quem ob hoc verissimum tibi, ac fidelissimum probasti amicum, quod falsa de te referentibus, non solum non adhibuerit fidem, sed nec ulla sit haesitatione turbatus vel pulsatus;
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 2:10)
Saepe enim quidam inferioris gradus, vel ordinis, vel dignitatis, vel scientiae, ab excellentioribus in amicitiam assumuntur;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:18)
cum haec amicitia ad quam hic paucos admittimus, transfundetur in omnes, et ab omnibus refundetur in Deum, cum Deus fuerit omnia in omnibus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:17)
Hic pictura loquens scripto clamansque figuris, Muta tamen, totam numerandi predicat artem:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 12:15)
Hic hominis gressus nutans peccaret eundo, Hebrius erraret pes ipse pedisque lucerna Occia uisus hebens ageret, pedibusque negaret Ducatum, lumenque foret sub lumine cecum, Non quod regnet ibi noctis caligo, sed illam Emphatice lucis splendor purgatus inungit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 4:5)
Hic legitur tamen obscure tenuique figura Qualiter una, manens, simplex, eterna potestas, Fons, splendor, species, uia, uirtus, finis, origo, Ingenitus genitor, uiuens Deus, unicus auctor, Unus in usya, personis trinus, in uno Vnicus esse manet, quem trina relacio trinum Reddit et in trino manet unus, trinus in uno.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 6:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION