라틴어 문장 검색

Qua e rebus sublata, homo animalis nihil aliud fuerit quam res inquieta, scelesta, misera, imo species quaedam noxiorum vermium.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIII. DE BONITATE ET BONITATE NATIVA 1:6)
Principes corporibus coelestibus similes, quae tempora felicia aut infelicia in fluxu suo producunt, quaeque veneratione multa gaudent, requie nulla.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIX. DE IMPERIO 14:2)
Quod dum tale uidet fieri, uulpecula ridet, Omnibus infestum merito sic ulta scelestum, Presumptor plecti quo debeat ordine recti.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIV. De mulo, uulpe et lupo 37:18)
et scelestis manibus sumens sancta vasa et, quae ab aliis regibus et civitatibus erant posita ad augmentum et gloriam loci et honorem, profanis manibus contrectans.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 5장16)
Et in ultimo spiritu constitutus, sic ait: " Tu quidem, scelestissime, de praesenti vita nos perdis; sed rex mundi defunctos nos pro suis legibus in aeternam vitae resurrectionem suscitabit ".
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장9)
Tu autem, o sceleste et omnium hominum flagitiosissime, noli frustra extolli elatus vanis spebus, in filios caeli levata manu;
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 7장34)
Et phylarchen eorum, qui cum Timotheo erant, interfecerunt, virum scelestissimum, qui in multis Iudaeos afflixerat;
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 8장32)
Orabat autem hic scelestus Dominum, ei non amplius miserturum, ita dicens:
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 9장13)
ille infelix interrogavit, si est potens in caelo, qui imperavit agi diem sabbatorum.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장3)
quo fit ut existimatio bona prima omnium deserat infelices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:11)
nam in omni aduersitate fortunae infelicissimum est genus infortunii fuisse felicem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:4)
Ex quo fit, quod huic obiacet, ut idem scelesti idem uiribus omnibus uideantur esse deserti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:23)
Etenim, quod incredibile cuiquam forte uideatur, infeliciores esse necesse est malos cum cupita perfecerint quam si ea quae cupiunt implere non possint.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:5)
Quos infelicissimos esse iudicarem si non eorum malitiam saltem mors extrema finiret;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:14)
sed alio quodam modo infeliciores esse improbos arbitror impunitos, tametsi nulla ratio correctionis, nullus respectus habeatur exempli.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION