라틴어 문장 검색

ut Congressus principis sella vestibus pullis ornetur;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.35)
nam si natura iubereta certis annis aevum remeare peractumatque alios legere, ad fastum quoscumque parentes optaret sibi quisque, meis contentus honestosfascibus et sellis nollem mihi sumere, demensiudicio volgi, sanus fortasse tuo, quodnollem onus haud umquam solitus portare molestum.
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장40)
sellae, ut foras pedes virgo non moveat;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam4)
hic petit absenti nota iam callidus arte ostendens vacuam et clausam pro coniuge sellam
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I47)
"at tu, cum tibi vestiti facies scorti placet, haeres et dubitas alta Chionen deducere sella, da testem Romae tam sanctum quam fuit hospes numinis Idaei, procedat vel Numa vel qui servavit trepidam flagranti ex aede Minervam:"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III56)
mox lenone suas iam dimittente puellas tristis abit, et quod potuit tamen ultima cellam clausit, adhuc ardens rigidae tentigine volvae, et lassata viris necdum satiata recessit, obscurisque genis turpis fumoque lucernae foeda lupanaris tulit ad pulvinar odorem.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI57)
Ut spectet ludos, conducit Ogulnia vestem, conducit comites sellam cervical amicas nutricem et flavam cui det mandata puellam, haec tamen argenti superest quodcumque paterni levibus athletis et vasa novissima donat;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI177)
respicit haec primum qui litigat, an tibi servi octo, decem comites, an post te sella, togati ante pedes, ideo conducta Paulus agebat sardonyche, atque ideo pluris quam Gallus agebat, quam Basilus.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII65)
Iam primum maiores natu, amplissimis usi honoribus, in forum coeunt, ibi devovente pontifice dis se manibus consecrant, statimque in suas quisque aedes regressi, sic ut in trabeis erant et amplissimo cultu, in curulibus sellis sese reposuerunt, ut, cum venisset hostis,
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 9:1)
Tullus Hostilius, rex Romanorum tertius, debellatis Etruscis sellam curulem lictoresque et togam pictam atque praetextam, quae insignia magistratuum Etruscorum erant, primus ut Romae haberentur instituit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 7:1)
Mirum, si anguste sedes, qui soles duabus sellis sedere, exprobrata levitate Ciceronis qua inmerito optimus civis male audiebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 10:5)
cumque accessisset ad sellam, demissa in fundam pauperem manu paucos denarios protulit quos principi daret:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 31:5)
Neque enim dedicantur eo tempore quo delubra sacrantur, at vero mensa arulaeque eodem die quo aedes ipsae dedicari solent, unde mensa hoc ritu dedicata in templo arae usum et religionem optinet pulvinaris.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 6:5)
Afranius in Sella:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XX. 4:2)
Atqui solebas duabus sellis sedere, obiciens tanto viro lubricum fidei.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION