도구

도구

라틴어 문장 검색

nos vero et laeti esse inter nubila possumus et in serenitate solliciti.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4156)
laetae pecudes aeris serenitate gaudentes.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4231)
et plerumque scimus nos decipi serenitate.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4265)
at si cum referetque diem c. q. r. hoc ad futurae serenitatis pertinet signum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4581)
quid cogitet umidus auster id est in quam se partem inflectat, utrum ad serenitatem, an ad pluvias, ut diximus supra.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 4613)
Haec igitur cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne sanorum hominum hoc ad nascentium ortus pertinere non dicere [quod non certe pertinet], illud nescio quid tenue, quod sentiri nullo modo, intellegi autem vix potest, quae a luna ceterisque sideribus caeli temperatio fiat, dicere ad puerorum ortus pertinere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 139:4)
haec igitur cum sit tum serenitas, tum perturbatio caeli, estne sanorum hominum hoc ad nascentium ortus pertinere non dicere, quod non certe pertinet, illud nescio quid tenue, quod sentiri nullo modo, intellegi autem vix potest, quae a luna ceterisque sideribus caeli temperatio fiat, dicere ad puerorum ortus pertinere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 139:4)
mare illud, quod nunc favonio nascente purpureum videtur, idem huic nostro videbitur, nec tamen adsentietur, quia nobismet ipsis modo caeruleum videbatur mane ravum, quodque nunc qua a sole conlucet albescit etvibrat dissimileque estproximo ei continenti, ut etiam si possis rationem reddere cur id eveniat tamen non possis id verum esse quod videbatur oculis defendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 141:4)
nam ex edito desiliens aqua suscepta marmore albescit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 24:1)
an quia maturis albescit messis aristis, et color et species floribus omnis inest?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권218)
Aut minus, aut certe medium non amplius aequor puppe secabatur, longeque erat utraque tellus, cum mare sub noctem tumidis albescere coepit fluctibus et praeceps spirare valentius eurus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 56:1)
Laudatus sis, mi Domine, propter fratrem ventum et propter aërem et nubes et serenitatem et omne tempus, per quod das tuis creaturis alimentum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 115:1)
Nox et tenebrae et nubila, confusa mundi et turbida, lux intrat, albescit polus, Christus venit, discedite.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus1)
Regina e speculis ut primum albescere lucem vidit, et aequatis classem procedere velis, litoraque et vacuos sensit sine remige portus, terque quaterque manu pectus percussa decorum, flaventesque abscissa comas, "Pro Iuppiter, ibit hic" ait "et nostris inluserit advena regnis?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 25:2)
fluctus uti primo coepit cum albescere vento, paulatim sese tollit mare et altius undas erigit, inde imo consurgit ad aethera fundo.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 22:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION