라틴어 문장 검색

Nulla enim me posset demum perturbare adversitas vel sinistrum impedire fortunae.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, G. 상층 귀족남성이 귀족여성과 나누는 이야기 1:9)
Qui amat enim vehementi quadam servitute ligatur et quasi omnia suo nocitura timet amori, et eius animus pro modica vehementer suspicione gravatur, et cor suum interius graviter iaculatur.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 8:2)
Quis ergo tam fatuus reperitur et amens qui conetur illud appetere, quod tam feroci servitute cogit hominem alienae se potestati subiicere et alterius in cunctis penitus arbitrio colligari?
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 8:7)
Qui enim plurimis consuevit abundare divitiis multisve suae carnis et mundi gaudiis delectari, si ad inopiae postmodum tenebras elabatur, totus sibi mundus videtur obscurus, nullumque veretur committere crimen, ut fortunam divitiarum recuperare possit amissam, per quas prioribus valeat gaudia similia celebrare, nec excogitari posset in mundo nefas quod committere dubitaret amator, si propter illud ad rerum opulentiam reducatur egestas, unde suum possit enutrire amorem.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 9:4)
Idolorum etiam servitus manifestissime provenit ex amore, et hoc sapientissimi Salomonis demonstrat exemplum, qui mulierum amore ad deos non est veritus accedere alienos ac tanquam bestialis sacrificia mutis idolis ministrare.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 14:11)
Saepe quoque urbes magnas et egregias arcesque munitas et castra tutissima subvertit et multam divitiarum fortunam sine possidentis largitione ad egestatis infortunia ducit multosque cogit commissum luere crimen, quos peccatum nec sui nec parentum potest [ulla] ratione contingere.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 19:2)
Armorum pendet fortuna:
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 11:5)
Tum fervet bilis, fortunam damnat acerbam, Atque deos atque astra vocat crudelia.
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 6:5)
quippe quae semper cum fortuna mutatur, et sequitur marsupium.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:12)
non est personae, sed prosperitatis amicus, quem fortuna tenet dulcis, acerba fugat.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:18)
In omni actu, in omni studio, in certis, in dubiis, in quolibet eventu, in fortuna qualibet, in secreto et publico, in omni consultatione, domi foris que, ubique amicitia grata, amicus necessarius, utilis gratia reperitur.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:13)
Infelix Nabal Carmelus, David servitutem et fugam improperans, a Domino percuti meruit, et occidi (I Reg.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:23)
Illic pannoso plebescit carmine noster Ennius et Priami fortunas intonat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:4)
melior fortuna sequetur.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:16)
Quomodo personis accomoda roboris arma Dant argumentis, sed falso robore nutant Nomen, natura, uictus fortunaque uultus Pretendens dubios, habitus, affectio, fallax Consilium, studia, casus, oracio, factum;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 8:23)

SEARCH

MENU NAVIGATION