도구

도구

라틴어 문장 검색

extremus, volucri qui fixit arundine malum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 20:15)
Inde ubi venere ad fauces grave olentis Averni, tollunt se celeres, liquidumque per aëra lapsae sedibus optatis geminae super arbore sidunt, discolor unde auri per ramos aura refulsit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 8:10)
Saevit et infracta luctatur arundine telum eripere auxilioque viam, quae proxima, poscit ense secent lato vulnus telique latebram rescindant penitus seseque in bella remittant.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 17:2)
Nunc ego - namque super tibi erunt, qui dicere laudes, Vare, tuas cupiant, et tristia condere bella - agrestem tenui meditabor arundine Musam.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VI.4)
huc ipsi potum venient per prata iuvenci, hic viridis tenera praetexit arundine ripas Mincius, eque sacra resonant examina quercu.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VII. MELIBOEUS, CORYDON, THYRSIS7)
Nec non etiam aspera rusci vimina per silvam et ripis fluvialis arundo caeditur, incultique exercet cura salicti.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 19:10)
Tardis ingens ubi flexibus errat Mincius et tenera praetexit arundine ripas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 1:8)
"maius parabo, maius infundam tibi fastidienti poculum priusque caelum Sidet inferius mari tellure porrecta super quam non amore sic meo flagres uti bitumen atris ignibus."
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 518)
ego aliquid, non multo tamen, altius, in quo mea cumba non sidat, inveniam.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 203:5)
Licet arma vacent cessentque doli, sidunt ipso pondere magna ceditque oneri Fortuna suo.
(세네카, 아가멤논 2:10)
haec onere sidit, illa convulsum latus submittit undis, fluctus hanc decimus tegit;
(세네카, 아가멤논 10:38)
Quantam cepisset voluptatem, si illum post debellata arma civilia vidisset securae paci prae- sidentem, non adgnoscens bonum suum nec satis credens, quotiens ad se respexisset, potuisse illum virum in domo sua nasci !
(세네카, 행복론, Liber III 148:2)
minus enim homines de- siderant ea, ex quibus nihil gaudi laetitiaeque per- ceperant.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 65:4)
Excussa iam antiqua credulitate et saeculo ad summam perducto sollertiam cum ambitu congressus, multiformi malo, et cum potentiae immensa cupiditate, quam totus orbis in tres divisus satiare non poterat, adversus vitia civitatis degenerantis et pessum sua mole sidentis stetit solus et cadentem rem publicam, quantum modo una retrahi manu poterat, tenuit, donec abstractus comitem se diu sustentatae ruinae dedit simulque exstincta sunt quae nefas erat dividi;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 7:2)
nunc a te, mea lux, veniet mea litore navis servato, an mediis sidat onusta vadis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1421)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION