라틴어 문장 검색

In realitate certa quae nos provocat varia signa exstant errorem monstrantia, sicut ambitus detrimentum, anxietas, vitae et consortii sensus amissio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 147:8)
Sic iterum demonstratur “realitatem superiorem esse notione”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 147:9)
Quaerere solummodo remedium technicum omni ambitus negotio quod apparet significat res in realitate coniunctas segregare et veras altioresque systematis mundialis quaestiones occultare.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 148:4)
112. Procul dubio fieri potest ut conspectus rursus amplificetur, et humana libertas technicam artem continere valeat, eam dirigere atque disponere ut inserviat alterius generis progressioni, saniori, magis humanae, sociali integraeque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 149:1)
Nemo requirit ut ad aetatem cavernarum revertamus, tamen omnino necessarium est iter morari ut realitatem alio modo conspiciamus, certos et probabiles progressus colligamus simulque bona magnosque fines qui ob effrenationem gloriae insane cupidam ad nihilum redacti sunt recuperemus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 151:3)
115. Anthropocentrismus modernus, praeter opinationem, technicam rationem collocavit denique supra realitatem, quoniam hic homo “naturam iam non percipit tamquam validam normam, nec tamquam vivens refugium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 153:1)
116. Aetate moderna praestabilis anthropocentrica accessio facta est, quae alio sub nomine hodie minari pergit omnem communem relatum omnemque conatum socialia vincula roborandi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 154:1)
Cum in realitate ipsa non agnoscitur quod pondus habeant pauper, humanus embryo, persona inhabilis – ut quaedam tantum exempla supponamus – difficulter clamores ipsius naturae audientur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 155:2)
Si homo declarat se autonomum esse a realitate et se absolutum dominatorem constituit, ipsum fundamentum eius exsistentiae atteritur, quoniam “potius quam suo fungatur munere cooperatoris Dei in mundo creando, homo in Dei locum succedit sicque naturae concitat seditionem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 155:4)
Hac de causa ad congruam necessitudinem cum creato non est infirmanda socialis ratio hominis nec eius ratio transcendens, eius aperitio ad “Tu” divinum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 157:5)
125. Si cogitamus quae aptae sint necessitudines hominis cum mundo qui eum circumdat, necessitas congruae notionis laboris exstat, quia, si loquimur de necessitudine inter hominem et res, interrogatio proponitur de significatione et proposito actionis humanae super realitate.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 165:1)
Non loquimur solum de manuum opere vel de agro colendo, sed de qualibet industria quae aliquam comportet transformationem rerum, ab elaboratione inquisitionis socialis usque ad inceptum cuiusdam progressionis technologicae.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 165:2)
“Homo enim totius vitae oeconomicae-socialis auctor, centrum et finis est”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 167:2)
Locorum imminutio operandi “negativum infert incursum in ordinem oeconomicum, per gradualem erosionem «patrimonii socialis», hoc est illius summae necessitudinum fiduciae, credibilitatis et observantiae legum, quae necessaria habentur ad quamlibet civilem consortionem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 168:9)
Ad eiusmodi propositum assequendum opus est disputatione scientifica socialique quae responsalis sit et ampla, quaeque consideret omnes notitias quae praesto sint et res earum nomine appellare valeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 176:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION