라틴어 문장 검색

] Quin per Taenarias fores manes cum tacitos adit maerentem feri ens chelyn, cantu Tartara flebili et tristes Erebi deos vicit nec timuit Stygis iuratos superis lacus.
(세네카, Hercules Oetaeus 16:10)
itaque ingentes per me referunt grates quibus obtigit per panis tui abundantiam ad sui sufficientiam pervenire, igitur si mandati officii munia satis videor implesse, ex legato nuntius ero.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 6권, Sidonius Domino Papae Patienti salutem 9:1)
parentes natalibus non superbis sed absolutis, et sicut nihil illustre iactantes, ita nihil servile metuentes, contenti censu modico sed eodem vel suffici-ente vel libero;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Graeco salutem 3:2)
si humanitas requirenda est, civi clerico peregrino, minimo maximoque, etiam supra sufficientiam offertur, et suum saepius panem ille potius, qui non erat redditurus, agnovit, si necessitas arripiendae legationis incubuit, non ille semel pro hac civitate stetit vel ante pellitos reges vel ante principes purpuratos.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Domino Papae Perpetuo salutem 19:1)
deinde ansae rudentum induntur per foramina capitulorum, in alteram partem traiciuntur, deinde in suculas coiciuntur involvuntur, uti vectibus per eas ext<enti> rudentes, cum manibus sunt tacti, aequalem utrique sonitus habeant responsum.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER DECIMUS, 12장5)
Omnia enim ista indicant terminos naturae inter ens et non-ens;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 327:9)
tale autem est ens postquam fuit non ens;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 6:6)
cum igitur simul non potuit esse ens et non-ens, ergo prius fuit non-ens et postmodum ens;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 6:7)
mundus et totum ens causatum est effectus primi entis;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:6)
omnis enim quaestio disputabilis per ratione cadit in aliqua parte entis, philosophus autem omne ens speculatur:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 41:7)
Et hanc conservationem vocabant antiqui philosophi auream catenam, qua omne ens in suo ordine a primo ente conservatur, ipsum autem primum ens, sicut ante se non habet causam, sic ante se non habet conservans.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 11 66:5)
Minor etiam patet, quia, sicut in omni genere oportet quod primum sit causa omnium aliorum, sic et in genere entis oportet quod primum ens sit causa aliorum, et ex hoc sequitur quod illud primum ens sit ens non causatum, quoniam ipsum debet esse causa sufficiens rerum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:9)
sicut enim philosophia docet ens, sic partes philosophiae docent partes entis, ut scribitur IV Metaphysicae, et de se patet;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 6 41:5)
sed nulla res causata est sufficiens causa alicuius sui effectus, quoniam a quo dependet essentia entis causati, ab eodem dependet omnis eius effectus, ergo primum ens oportet esse ens non habens aliam causam:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:10)
Cum in omni specie entis sit aliquod summum bonum possibile, et homo quaedam est species entis, oportet quod aliquod summum bonum sit homim possibile.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION