도구

도구

라틴어 문장 검색

"dant Fluvii Montesque locum, tum Terra superbit gressibus et paulum respirat caelifer Atlans."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권155)
et gravis Acrisius speciesque horrenda Coroebi et Danae culpata sinus, et in amne reperto tristis Amymone, parvoque Alcmena superbit Hercule, tergemina crinem circumdata luna.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권104)
avertit morti contermina virtus, ardet inexpleto saevi Mavortis amore, et fruitur dextra atque anima flagrante superbit, hicne hominum casus lenire et demere Fatis iura frequens?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권343)
latebras tamen inguinis alte missile, ceu totis intortum viribus, hausit, praeterit haud dubium fati et spoliare superbit Oenides.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권252)
itque per Aonios alte mucrone corusco suspensam ostentans galeam et clamore superbit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권242)
Christianus nec in pauperem superbit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 13:2)
Gallis Hispanisque scuta eiusdem formae fere erant, dispares ac dissimiles gladii, Gallis praelongi ac sine mucronibus, Hispano, punctim magis quam caesim adsueto petere hostem, brevitate habiles et cum mucronibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 557:1)
erant pleraque silvestria circa, incommoda phalangi maxime Macedonum, quae nisi ubi praelongis hastis velut vallum ante clipeos obiecit, quod ut fiat libero campo opus est, nullius admodum usus est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 448:1)
ibi simul perturbati ordines et impeditus intercursu suorum usus praelongarum hastarum - sarisas Macedones vocant - intulere signa Romanae legiones et pila in perturbatos coniecere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 481:1)
per operculi foramina praelongae hastae, quas sarisas vocant, ad summovendos hostes eminebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 84:1)
procera corpora, promissae et rutilatae comae, vasta scuta, praelongi gladii;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 204:2)
Unde et Lucifer ille qui mane oriebatur, tanto ad superbiendum pronior exstitit, quanto caeteris Angelicis spiritibus per sapientiae vel scientiae claritatem superior fuit, nec tamen ideo sapientiam ejus vel scientiam de naturis rerum cognoscendis quam a Deo acceperat, malam dici convenit, sed ille superbiendo illa male usus sit. Sic et cum quilibet de philosophia sua vel doctrina superbit, non ipsam scientiam culpare debemus propter adjunctum vitium, sed unumquodque secundum seipsum pensari convenit, ne forte indiscrete agentes, propheticam illam maledictionem incurramus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 12:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION