라틴어 문장 검색

surdus erat.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XXXVIII3)
increpvit et insonuit et segnitiam increpavit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 5021)
nam bucina insonans sollicitudinem ad bella denuntiat:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 4742)
aliter enim "insonuere cavae ge- mitumque dedere cavernae". bufo rana terrestris, nimiae ma- gnitudinis.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1842)
alibi "non canimus surdis, respondent omnia silvae".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 452)
Est enim vitiosum in sententia, si quid ab- surdum aut alienum aut non acutum aut subinsulsum est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 3장 1:6)
aut num nescio qui ille divinus, si oculis captus sit, ut Tiresias fuit, possit, quae alba sint, quae nigra, dicere aut, si surdus sit, varietates vocum aut modos noscere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 12:4)
aut num nescio qui ille divinus, si oculis captus sit, ut Tiresias fuit, possit, quae alba sint, quae nigra, dicere aut, si surdus sit, varietates vocum aut modos noscere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 12:4)
tum, ut paulo ante caecos ad aurium traducebamus voluptatem, sic licet surdos ad oculorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 117:1)
In literis quae mihi cum Geometra peritissimo G. G. Leibnitio annis abhinc decem intercedebant, cum significarem me compotem esse methodi determinandi Maximas & Minimas, ducendi Tangentes, & similia peragendi, quae in terminis surdis aeque ac in rationalibus procederet, & literis transpositis hanc sententiam involventibus [Data aequatione quotcunq;
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 2권, SECT. II. De motu corporum quibus resistitur in duplicata ratione velocitatum. 36:1)
at vocat officium, trabe rupta Bruttia saxa prendit amicus inops remque omnem surdaque vota condidit Ionio, iacet ipse in litore et una ingentes de puppe dei iamque obvia mergis costa ratis lacerae:
(페르시우스, 풍자, satire 617)
urnae ossa inodora dabit, seu spirent cinnama surdum seu ceraso peccent casiae, nescire paratus:
(페르시우스, 풍자, satire 619)
oculis nec defuit imber, sed qualis rapitur per vallis improbus amnis, cum gelidae periere nives et languidus auster non patitur glaciem resoluta vivere terra, gurgite sic pleno facies manavit et alto insonuit gemitu turbato murmure pectus.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 12:2)
Tunc chorus ignotum modo reducto canticum Insonuit, cuius haec fuit sententia:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Princeps tibicen.12)
Hunc duo aut tres, ut sibi et paucis videntur, diserti surdis mutisque similes audiebant.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 17 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION