도구

도구

라틴어 문장 검색

nam vel uti privata cibo natura animantum diffluit amittens corpus, sic omnia debent dissolui simul ac defecit suppeditare materies aliqua ratione aversa viai.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 25:7)
nec tenet omnia paulatim tabescere et ire ad capulum spatio aetatis defessa vetusto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:10)
namque papaveris aura potest suspensa levisque cogere ut ab summo tibi diffluat altus acervus, at contra lapidum coniectum spicarumque noenu potest.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:7)
nam procul haec dubio nobis simulacra gerunturAE nunc igitur quoniam quassatis undique vasis diffluere umorem et laticem discedere cernis, et nebula ac fumus quoniam discedit in auras, crede animam quoque diffundi multoque perire ocius et citius dissolvi in corpora prima, cum semel ex hominis membris ablata recessit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 11:5)
Denique cum corpus nequeat perferre animai discidium, quin in taetro tabescat odore, quid dubitas quin ex imo penitusque coorta emanarit uti fumus diffusa animae vis, atque ideo tanta mutatum putre ruina conciderit corpus, penitus quia mota loco sunt fundamenta foras manant animaeque per artus perque viarum omnis flexus, in corpore qui sunt, atque foramina?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 14:8)
' illud ab hoc igitur quaerendum est, quid sit amari tanto opere, ad somnum si res redit atque quietem, cur quisquam aeterno possit tabescere luctu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 24:8)
usque adeo incerti tabescunt volnere caeco.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 35:19)
Crescere itemque dies licet et tabescere noctes, et minui luces, cum sumant augmina noctis, aut quia sol idem sub terras atque superne imparibus currens amfractibus aetheris oras partit et in partis non aequas dividit orbem, et quod ab alterutra detraxit parte, reponit eius in adversa tanto plus parte relatus, donec ad id signum caeli pervenit, ubi anni nodus nocturnas exaequat lucibus umbras;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 26:1)
praeterea cum rarescunt quoque nubila ventis aut dissolvuntur solis super icta calore, mittunt umorem pluvium stillantque, quasi igni cera super calido tabescens multa liquescat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 17:7)
principio terram sol excoquit et facit are, at glaciem dissolvit et altis montibus altas extructas[que] nives radiis tabescere cogit;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 31:2)
Curtius eques Romanus deliciis diffluens, cum macrum turdum sumpsisset in convivio Caesaris, interrogavit, an mittere licet.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 22:1)
Cumque peregisset miseri crudelia fata, Tabuit in calido volnere mucro tener.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, XVIII2)
Nam tu dum metuis, ne quid post fata relinquas, Hausisti patrias luxuriosus opes, Bisque tuum deciens non toto tabuit anno:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LXXXII2)
Tabescas utinam, Sabelle belle!
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XXXIX4)
non ergo erunt homines deliciis diffluentes audiendi, si quando de amicitia, quam nec usu nec ratione habent cognitam, disputabunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 67:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION