도구

도구

라틴어 문장 검색

Cum quo dum pascua lustro, ecce lacu medio sacrorum nigra favilla ara vetus stabat tremulis circumdata cannis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 26:6)
Erubuere genae, totoque recanduit ore, utque solet ventis alimenta adsumere quaeque parva sub inducta latuit scintilla favilla crescere et in veteres agitata resurgere vires, sic iam lentus amor, iam quem languere putares, ut vidit iuvenem, specie praesentis inarsit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 5:3)
simul est exstinctus uterque, inque leves abiit paulatim spiritus auras paulatim cana prunam velante favilla.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 51:4)
Ponitur hic bicolor sincerae baca Minervae conditaque in liquida corna autumnalia faece intibaque et radix et lactis massa coacti ovaque non acri leviter versata favilla, omnia fictilibus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 67:12)
atra favilla volat glomerataque corpus in unum densetur faciemque capit sumitque calorem atque animam ex igni (levitas sua praebuit alas), et primo similis volucri, mox vera volucris insonuit pennis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 54:2)
Ecce facit mediis natas Orione Thebis, agmen femineum, iugulo dare pectus aperto, illas demisso per inertia vulnera telo pro populo cecidisse suo pulchrisque per urbem funeribus ferri celebrique in parte cremari, tum de virginea geminos exire favilla, ne genus intereat, iuvenes, quos fama Coronos nominat, et cineri materno ducere pompam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 62:6)
Quem postquam barbarus ensis abstulit et tepida latuerunt tecta favilla, congerie e media tum primum cognita praepes subvolat et cineres plausis everberat alis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 65:4)
quamvis in cineres corpus mutaverit ignis, sentiet officium maesta favilla pium.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 355)
consilio, commune sacrum cum fiat in ara fratribus, alterna qui periere manu, ipsa sibi discors, tamquam mandetur ab illis, scinditur in partes atra favilla duas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 518)
exitus est studii parva favilla mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1227)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)
"maius, rex optime, maius numen nescio quod nostris intervenit aris quam sufferre queant spumantia cymbia lacte, caesarum sanguis pecudum, verbena, coronae, accitas video longe dispergier umbras, territa Persephone vertit vestigia retro extinctis facibus, tracto 1 fugitiva flagello, nil agit arcanum murmur, nil Thessala prosunt carmina, turbatos revocat nulla hostia manes, nonne vides ut turibulis frigentibus ignis marceat, ut canis pigrescat pruna favillis?"
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3151)
nimirum qui membra dedit, qui fictilis ulvae perflavit venam madidam, cui tabida glaeba traxit sanguineos infecto umore colores.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3250)
erit tamen beatior, intemperans membrum cui luctando claudum et tabidum dies oborta invenerit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus25)
miratus hostis posse limum tabidum tantum laboris sustinere ac perpeti explorat arte sciscitator callida deusne membris sit receptus terreis, sed increpata fraude post tergum ruit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium55)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION