라틴어 문장 검색

thalamos taciturna paternos intrat et (heu facinus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 8:3)
Utque meos audit gemitus, subsedit in illa ante fores ara dextroque a poplite laevum pressa genu digitis inter se pectine iunctis sustinuit partus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 25:6)
cultus quoque, quantus in illis esse potest membris, ut sit coma pectine levis, ut modo rore maris, modo se violave rosave inplicet, interdum candentia lilia gestet, bisque die lapsis Pagasaeae vertice silvae fontibus ora lavet, bis flumine corpora tingat, nec nisi quae deceant electarumque ferarum aut umero aut lateri praetendat vellera laevo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 42:3)
"qui fecit ut vis vocis expressa intimo pulmone et oris torta sub testudine nunc ex palato det repercussos sonos, nunc temperetur dentium de pectine, sitque his agendis lingua plectrum mobile, si mandet idem faucium sic fistulas spirare flatu concinentes consono ut verba in ipsis explicent meatibus, vel exitu oris cymbalis profarier nunc pressa parce labra, nunc hiantia, dubitasne verti posse naturae statum, cui facta forma est, qualis esset primitus?"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1395)
Nec non Threcius longa cum veste sacerdos obloquitur numeris septem discrimina vocum, iamque eadem digitis, iam pectine pulsat eburno.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 25:5)
Proxima Circaeae raduntur litora terrae, dives inaccessos ubi Solis filia lucos adsiduo resonat cantu tectisque superbis urit odoratam nocturna in lumina cedrum, arguto tenuis percurrens pectine telas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 2:3)
interea longum cantu solata laborem arguto coniunx percurrit pectine telas, aut dulcis musti Volcano decoquit humorem et foliis undam trepidi despumat aeni.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 11:4)
non opimae Sardiniae segetes feracis, non aestuosae grata Calabriae armenta, non aurum aut ebur Indicum, non rura, quae Liris quieta mordet aqua taciturnus amnis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 313)
expedit matris cineres opertos fallere et toto taciturna noctis signa cum caelo gelidaque divos morte carentis ridet hoc, inquam, Venus ipsa, rident simplices Nymphae, ferus et Cupido semper ardentis acuens sagittas cote cruenta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 83)
iam pastor umbras cum grege languido rivumque fessus quaerit et horidi dumeta Silvani, caretque ripa vagis taciturna ventis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 296)
plerumque modestus occupat obscuri speciem, taciturnus acerbi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1841)
contrectatus ubi manibus sordeseere volgi coeperis, aut tineas pasees taciturnus inertis aut fugies Uticam aut vinctus mitteris Ilerdam.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 209)
ingenium, sibi quod vacuas desumpsit Athenas et studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, statua taciturnius exit plerumque et risu populum quatit:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 247)
murice Baiano melior Lucrina peloris, ostrea Circaeis, Miseno oriuntur echini, pectinibus patulis iactat se molle Tarentum.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Catii nesciocuius fatuitatem irridet, qui summam hominis felicitatem in arte culinaria poneret.24)
Textrini quoque artem a sapientibus dixit iuventam, oblitus postea repertum hoc subtilius genus, in quo Tela iugo vincta est, stamen secernit harundo, Inseritur medium radiis subtemen acutis, Quod lato paviunt insecti pectine dentes.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 20:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION