도구

도구

라틴어 문장 검색

"Loquor (inquit rex Henricus) de temerario illo et cerebroso subdito meo comite Soffolciae, qui in ditione tua protectus est, et partes fatui iam arripit cum alii omnes eas fastidierint."
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM DECIMUM 9:17)
Rationem humanam, qua utimur ad naturam, anticipationes naturae (quia res temeraria est et praematura), at illam rationem quae debitis modis elicitur a rebus, interpretationem naturae, docendi gratia, vocare consuevimus.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 54:1)
audax proculdubio et temeraria foret opinio, posse rem in ulterius provehi.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 226:10)
Neque ad hunc usum unquam desunt personae aliquae violentae et temerariae quae, modo potentiam et negotia agitent, ea quovis periculo mercari non dubitent.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IX. DE INVIDIA 13:5)
Huius ouans dictis, temerarius unus in istis Tecta domus scandit, radioque foramina paadit, Cuique manu nisus, pronus ruit intus, relisus, Suppliciumque satis tantae dedit improbitatis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VI. De fure, qui radium lunae equitauit 7:6)
"Quod reputas, durum nimis est et inane futurum, Ne paciaris idem, quod auis temeraria pridem, Cuius ad exemplum sibi precipit esse cauendum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVI. De coruo et angue 17:6)
Terribilis est in civitate sua homo linguosus, et temerarius in verbo suo odibilis erit.
(불가타 성경, 집회서, 9장25)
Nonne apud ueteres quoque ante nostri Platonis aetatem magnum saepe certamen cum stultitiae temeritate certauimus eodemque superstite praeceptor eius Socrates iniustae uictoriam mortis me astante promeruit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:9)
huncine, inquit, mundum temerariis agi fortuitisque casibus putas an ullum credis ei regimen inesse rationis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:4)
— Atqui, inquam, nullo existimauerim modo ut fortuita temeritate tam certa moueantur, uerum operi suo conditorem praesidere deum scio nec umquam fuerit dies qui me ab hac sententiae ueritate depellat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:5)
Habemus maximum tuae fomitem salutis ueram de mundi gubernatione sententiam, quod eam non casuum temeritati sed diuinae rationi subditam credis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:37)
— Nec mirum, inquit, si quid ordinis ignorata ratione temerarium confusumque credatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:10)
Ordo enim quidam cuncta complectitur, ut quod adsignata ordinis ratione decesserit hoc licet in alium, tamen ordinem relabatur, ne quid in regno prouidentiae liceat temeritati.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:23)
si quidem, inquit, aliquis euentum temerario motu nullaque causarum conexione productum casum esse definiat, nihil omnino casum esse confirmo et praeter subiectae rei significationem inanem prorsus uocem esse decerno.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:3)
Quis enim cohercente in ordinem cuncta deo locus esse ullus temeritati reliquus potest?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION